5 ताकि तोरासबके बिस्बास लोकके बुइधमे नै, महज परमेस्वरके सक्तीमे अरल रहे।
यि महान सक्ती हमरासबके नै महज परमेस्वरके चियै कैहके परस्ट करैके लेल यि धन माटीके बरतनमे अरथात अपनासबमे छै।
महज परभु हमरा कहल्कै, “हमर अनुगरह तोहर लेल परसस्त छौ, कथिलेत हमर सक्ती कमजोरीमे पुरा हैछै।” तैखातिर खिरिस्टके सक्ति हमरमे रहे कैहके कमजोरीमे हम औरो खुसीसे घमन्ड करैचियै।
सत खबर परचार कैरके परमेस्वरके सक्तीसे हमसब काम करैचियै। लराइ करैबला हाथ-हथियार देहना हाथमे आ आपनके रक्छा करैबला हाथ-हथियार बमा हाथमे बोकैचियै। उ एकेटा हाथ-हथियार धारमिकता चियै।
कथिलेत बप्तिस्मा दैले नै महज सुसमाचार परचार करैके लेल खिरिस्ट हमरा पठेल्कै। हम परचार करैतखिना सन्सारके चलाक ग्यानसे नै करलियै, नै त खिरिस्टके कुरूसके सक्ति बेरथ हेतियै।
हम बिया छिटलियै, अपोल्लोस पानी पटाइल्कै महज बरहाबैबला काम त परमेस्वरे करल्कै।
ओते थिआटिरा सहरमे रहैबाली एकटा लिडिया नामके जनी रहै जे बैजनी रङके बस्तरके बेपार करैतरहै। उ परमेस्वरके मानैत रहै आ हमरासबके बात सुइन रहल छेलै। पावलके बात धियानसे सुनौक आ बिस्बास करौक कैहके परभु ओकर मनके देहरी खोइल देल्कै।