Isa ka anu jaabi, a ko: «Ade! Hali n mata n yɛtɛ seede la, n na seedeɲɔgɔya mu tɔɲa le la, bayi n ka n bɔɔdula nun n tagadula lɔn. Kɔnɔ wole ma n bɔɔdula nun n tagadula lɔn.
Kɔnɔ n to bata Ala la dɛmare sɔtɔ han bi, wolo be a maren n be tola a seedeɲɔgɔya bɔɔla dendeŋɛnu nun kayibanu ye. Nde bele fenfen fɔla, fɔ annabi Musa nun nabiyonmɛ doenu ka koe minnu na koe fɔ,
Awa, mɔgɛnu be anu tolomasɔla Pɔlu kulɛ la a ɲinma la, kɔnɔ a to ka kɛ kuma tɔɛ fɔ, anu ka sɔnkɛ layɛlɛ, anu ko: «Kɛ kaye mɔɔle ni faga! A balureŋɛ ma bɛn tola!»
Awa, anu balanta Musa min na ko la, ka a fɔla: ‹Ɲɔmɔ le ɲan ka i sɔ mansa la kiiti sa koe la mɔ kunma?›, Ala ka wolo yati kii a ni ma mansa la anu kunka koe la. Wo kiila fɔta a ye maleka sabu la min bɔɔta a ma bapɛ tɔ.
Farisi donu ka a fɔ: «Kɛ kaye bele fatanden Ala la, bayi a bele sulen lɔ́gɛ́ makantaren.» Kɔnɔ donu ko: «Junubutɔɛ si nɔ kɛ kabanakoenu mɔɔle mala ba?» Wo butɔ, Isa la ko ka anu tafatan fila la.
Anu la kereŋɛ ɲɔ, anu bakkuta Isa tɔɲɛgɛ koe la, anu ko: «Mɔ bata a taran kɛ kaye be mɔ la jamanɛ mɔgɛnu yɛlɛmanna, a be a fɔla anu ye aa anu kana duute dii Rɔmu mansa banba ma, a ko aa ale yɛtɛ mu mansa masubɛreŋɛ le la.»
Awa, Isa be mɔgɛnu kawandila Ala batu boŋɛ tɔ wagate min tɔ, a ka a kulɛ mayɛlɛ, a ko: «Wo ma n lɔn ba? Wo mɛn ma n bɔɔ dula lɔn ba? Adun, n bele naren n yɛtɛ ma. Tɔɲa tige le be n kiiren, kɔnɔ wole ma a lɔn.