1 Lun do, Isa ka a fɔ a la talibenu ye, a ko: «Nafulu tige do le tota ɲɔ, nafulu makantala be a bolo. Anu ka nafulu makantala siɲɛ nafulu tige ma, ka a fɔla a be a harigenu kasarala.
Ala ka hinnɛnteya dii wo dɔndɔ dɔndɔ bɛ ma, awa wole tugun ni ɲɔgɔn dɛman. Wo butɔ, wo ni ma Ala la walilá ɲinma la, minnu be a la hinnɛ tafatanna, min sige siyata.
Marige Isa ka a jaabi, a ko: «Misali la: ka bon tige do ka a la bon kuŋɛ sɔ a la walilanu bɛ kunma, a ni anu bɛ tɛn dɔmɛ fatan anu ma a fatan tɛmuɛ. Kɔtɛ ɲɔmɔ le yati mu bon kuŋɛ telendeŋɛ hakkilima la?
Wo tini Ala mataran tugun, wo mɛn te fenfen sɔtɔ, bayi wo la tarile maɲin. Wo be tarile mala alako wo tini min yo sɔtɔ, wo ni naa a lawali wo diyanankoenu tɔ.
A ma mɛ, den kayiren dɔgɔmaŋɛ ka a bolofeŋɛ min sɔtɔ, a ka a mafalin nafule la, a tagata jamanɛ yanfama tɔ, a ka a bolofeŋɛ bɛ ban kunnatiɲala dunuyanteya la.
Wo kɔma Isa ka taale sa mɔgɛnu ye, a ko: «Nafulu tige do le tota ɲɔ. Tɛmuɛ bɛ, doroki banba ɲinma sɔn bɛlɛŋɛ be lajigiren a ma. Lun go lun a be murade sɔla ka a diyanankoe ma.
Kaye min tɔgɔ Kusasi, wo tugun na muse be ɲɔ, a tɔgɔ Yuhana. Wo Kusasi mu mansa Herodu la nafulu makantalá le la. Muse min tɔgɔ Susana, wo tugun be ɲɔ, anun muse donu siyama. Wo musenu bɛ mata Isa nun a la talibenu madɛmanna le la anu yɛtɛ tɛn bolofeŋɛnu la.
Iburama ka a jaabi, a ko: «N Marigi Ala, n be naala fagala le, i be fondo diila n ma fenna? Den bele n bolo min si n kɛɛ jigan, fɔ n na walilá Eliyɛsɛri, min be bɔɔren Damasi saa tɔ.»
A ka a kele a ka a fɔ a ye, a ko: ‹N bata kuma do mɔɛ i la ko tɔ. Wo be kama le? I ka fenfen ma n na nafule la, na a bɛ dantɛgɛ n ɲɛ. I te nɔ mala n na nafulu makantala la bitugun!›