Kɛ kure sɔdula kolo wole dɛnkɛnɛyabaganu ye. Kɔnɔ kitabu dula do be a fɔren dɛnkɛnɛyabalenu ye, a ko: «Bon sɔlanu ka kure min aɲɛ, wolo be maren boŋɛ fondoma sigi kure la.»
Min bele n kanuren, wo te n na kumanu labatu. Adun, wo be kumanu minnu mɔɛla n na, wonu bele fatanden nde le la, anu be fatanden n Baaba le la, min be n nasanbaren.
Isa ka a fɔ anu ye: «Ka Ala mu wo baaba le la nun, wo si n kanu le nun, bayi nde be fatanden Ala le la, n nata. N bele naren n yɛtɛ ma, ale le ka n kii.
Wo mɔle le mu sii sunnareŋɛnu la a tɔɲa kii ma, wo mɔle minnu be Ala batula a Hakkili saniyandeŋɛ sabu la. Mɔ be ɲagalinna Ala la mɔgɔ masubɛreŋɛ Isa la ko la, wo butɔ mɔ bele laaren mɔ yɛtɛ wunde la.
Ka min be n na yamɔrenu bitala, ka anu labatu, wo tigi le be n kanuren. Min be n kanuren, n Baaba si wo tigi kanu le. Nde tugun si a kanu le, n ni n yɛtɛ labɔɔ a ma.»