Kuki idu karaṉi mai fafia ruruukulua ne mamana, ana fitooa baita faamau, fafia ruruukulua na kera taṉasia si lio ne taa faisia, ma seekulua na kera taua asi kafo thathaulia:
Si ade la ne a’i si faramu neri, soki ade una eri, soki thauṉia toa kokoto ki ofu bia toa taa ki, sa toa kokoto ki keki totoo bia toa taa ki; si ade la ne a’i si faramu neri: nia na ka ṉata oolo sulia toa na fanua na i iano sui boo kai ilia si do ne kokoto, mado?
Muki faaroṉo kamulua kwailiu ana abula garo lamulua ki, ma muki foa kwailiu uri kamulua, fasi keki faamaruki kamulua. Wane kokoto, ṉata fifi la nia ana foa la, na nia kai ra ania, kai sukwai faamau.
Mado e a’i lima akwalee wane kokoto ki keka to bada i la toaa susu eri: oki thau labatanida lau bada, mado? osi suusia taa la faisia toaa eri inunufana lima akwalee wane kokoto eki na kera ni iei?