Bɔ̀ nùàr yeé nde ŋene kɔ ye, à né nùà Jûf mân, bɔ́ bɔm njií cu ké ter mé sòn cên ye: «Hê ceè! Aretémì bɔ̀ Efêse bɔ̀ kela né kɔɔ́!» Bɔ́ mé njéh tum nde den ka tɔ́g gùm yɔ̀ŋ loù fà, bɔ́ né tum den.
À kwaá lɔ bɔ́ doó sâ ndɔ, à kela nde ser ké toò bèh ndɔ́ŋ-ndɔ̀ŋ mân. Wa ké teèn, à die mbab nde doó, à né Càŋ dua, ye bú a: «Tele mò, mɔ nde né yieé, ŋgòrò sɔ̀m yeè mè ŋgàb gèr hên kwarè teèn. Mè né mene ménâ gwaán, bɔ́ sér faá wò né gwaán nɔ.»
Mɔ à cu ka sòn bɔɔ̀n ŋgúŋgwéh, sâ jɔ́gɔ́ njí bá bú te mɔ̀gɔ̀ bɔ̀ Càŋ bɔ̀. Mɔ à ŋgeén cu aá sòn bɔɔ̀n, sâ kè njí á bú faá cɔɔ́ŋ nɔ; mɔ sam, nùà wèh-kàgàlɔ̀ŋ làmpɔ̂ŋ.»