19 അതുനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നങ്കെ ഒവ്വൊരുത്തൻ പിശപ്പുകാടാം കെട്ടിപ്പടുത്തിളത്തുക്ക് നങ്കാക്ക് അക്കുമിക്കും നിമതിയാനെ പിശപ്പെ നയിപ്പേക്ക് ഒരുങ്കാം.
നിങ്കെ വായിൽ നുൺ തിശനാത്തെ പേച്ച്വാത്തെ ഒണ്ണും വരുവാനില്ലെ; കോക്കിനവനുക്ക് ഇരക്കം കിടയ്ക്കിളെ നിലമേൽ അവറെ നമ്പിക്കെ വളത്തുകേക്കാനെ നല്ലെ വാക്കുകാടെ മട്ടും ചൊല്ലോണും.
മുടിഞ്ചാ എല്ലാരുകാലും നിനക്കാവോളം നിമതിയായിര്.
വോറെ ഒള്ളവേരാ പിശപ്പാം കിരിശ്ത്തുവിൽ കെട്ടിപ്പടുത്തുകേക്ക് പയണമിടോണും.
എല്ലാരുകാലും നിമതിയാ ഇരുക്കേക്കും ചുത്തമാനെ പിശപ്പെ പിശയ്ക്കേക്കും നോക്കോണും. ചുത്തം നാത്തെ ആരുക്കും കരുത്താവെ കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്ത്.
കടശീക്ക്, എൻ കൂട്ട് നമ്പിക്കക്കാറാളെ നിങ്കാക്ക് വണക്കം; നമ്പിക്കേൽ മികന്ത് വരുകേക്ക് ഉന്നമെ വയ്യിൻ; എൻ കെഞ്ചുകയെ നിങ്കെ കോക്കോണും; ഒരേ മനശോടേം നിമതീലും പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ആത്തിരത്തിലേം നിമതീലേം തെയ്വം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും.
ഉപ്പ് നല്ലതുതാൻ ഒണ്ണാ ഉപ്പുക്ക് അത്തിലെ രുശി നാപ്പോയാ എത്തിൽനേ അതെ രുശിയാക്കും? അതുനാലെ നിങ്കളും ഉപ്പ് ഇനിക്കിനവോലെ മനശാരെ പിരിയമാ ഇരുന്ത് നടാൻ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
നിമതിയെ ഒണ്ടാക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; അവറെ തെയ്വ മക്കെ ഒൺ കേൾവി കോക്കും.
അവറെ നാശമെ വുട്ടൊറിഞ്ച് നല്ലതെ ചെയ് നടക്കുകേം അമതീക്കുചൂട്ടി തേടി നടക്കേം ചെയ്യട്ടെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, അതുനാലെ എന്തെ ചൊൽവിളെ നിങ്കെ കൂടി വരിനവോളെ ഒവ്വൊരാക്കും പാട്ടൊണ്ട്, ഉവതേശമൊണ്ട്, വെളിപ്പാടൊണ്ട്, അന്നിയെ പാശയൊണ്ട്, തിരിത്തിരമാക്കൽ വരമൊണ്ട്. ഇതുകാടെല്ലാം ശവയെ വളത്തുകേക്ക് ഉതകോണും.
ഏൻ എല്ലാ റീതീലും എല്ലാരാം പിരിയമേത്തുകേക്കുചൂട്ടി നോക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എൻ കുണമെ നാത്തെ കനേമാളുകെ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്ക് അവറെ നൽമയതാൻ തേടിനത്.
ഉളന്താരിയായിരുക്കിനെ കാലം നിനയ്ക്കിനെ നിച്ചനാത്തെ ആശകാടെ വീയ് ഒറിഞ്ച് ചുത്തമാനെ ഇതയമോടെ കരുത്താവെ വുളിക്കിനെ എല്ലാര് കൂട്ടത്തിലും ചേന്ത് നീതി, നമ്പിക്കെ, പിരിയം, നിമതി ഒണ്ണതുകാട്ടുക്ക് പുറകോടേ പോകോണും.
മനിശെ മാനടവനുക്ക് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും ഏയിലെ കെട്ടുകേക്ക് ഉതവിയാനെ നരി കതകാടാം അത്തം കാണാത്ത വർളാടാം ചൊല്ലി നേരമെ കളേവാനില്ലെ ഒൺ നീ അവറകാൽ ചൊല്ലോണും. ഇകത്തെ ഏയ്ല കെട്ടുകെ തെയ്വത്തിലെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് ഉതവിയാനതില്ലെ. ഒരാ തെയ്വത്തിൽ നമ്പിയാ മട്ടുംതാൻ തെയ്വ കാരിയമെ ചെയ്വേക്കാകും.
എങ്കെ ഇത്തിനെ നേരം നിങ്കകാൽ എങ്കളമേ നായീകരിക്കിനെ ഒണ്ണീ നിങ്കെ നിനച്ചുകിട്ടിരുന്തത്? കിരിശ്ത്തുവിൽ നിലനിക്കിനവേരാ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് നിങ്കകാൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോടുതാൻ എങ്കെ കുരവുട്ടു വന്തത്; എനക്ക് പുടിച്ചവേരാളേ, നിങ്കളെ നമ്പിക്കേൽ വളത്തുകേക്കുതാൻ എങ്കെ ഇതെല്ലാം ചെയ്യത്.
നമ്പിക്കെ നാത്താ പുറിഞ്ച് പോനതൊണ്ണാ പോകട്ടെ; ഇകനെ ചെയ്യിനവോളെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ ആണോ പെണ്ണോ പിന്നെ ഇത്തിൽ കടപ്പട്ടിരുക്കിനതില്ലെ; നിമതിയാ പിശയ്ക്കേക്കുതാനേ തെയ്വം നങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്.
ഇനി മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെചൊല്ലി നിങ്കെ കേട്ടെ കേൾവീക്കൊള്ളെ വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ. “നങ്കെ എല്ലാരുക്കും അറിവൊള്ളെ” ഒൺ നങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അം അറിവ് ഒരാളെ പൊങ്കാരകാറനാക്കിനെ; ഒണ്ണാ ആത്തിരം നങ്കളെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും വളത്തിനെ.
“‘എനക്ക് എല്ലാം ചെയ്കേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഒണ്ട്’ ഒൺ നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ ചൊന്നെ. ഒണ്ണാ എല്ലാ കാരിയങ്കാടും നിങ്കാക്ക് തേവയൊള്ളതില്ലെ.” “എനക്ക് എല്ലാം ചെയ്കേക്കൊള്ളെ അനുമതി ഒണ്ട്” ഒണ്ണാ എല്ലാം നങ്കെ വളർച്ചേക്ക് ഉതവിയാനതില്ലെ.
ഒണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുകാറൻ മനിശരുകാക്ക് അവറളെ വളത്തുകേക്കും ഉശാരേത്തുകേക്കും ആറുതൽ പടുത്തുകേക്കും ചൊന്നെ.
അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനാ ഉടയാളമേ വളത്തിനെ; ഒണ്ണാ പലകേൽ പാടിനാളോ ശവയെ വളത്തിനെ.
നിങ്കെ എല്ലാരും അന്നിയെ പാശകാട്ടിൽ കുരവുടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. അതക്കാട്ടി നിങ്കെ എല്ലാരും പലകേൽ പാടോണും ഒൺ താൻ എൻ ആശെ. ശവയെ വളത്തുകേക്കുചൂട്ടി പൊരുളെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി കൊടാതവോയേ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനാളക്കാട്ടി പലകേൽ പാടിനാ താൻ മികന്താ.
തെയ്വ മക്കളെ തെയ്വ വേലെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി ഒരുക്കുകേം അത്തിൽ കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പാനെ ശവേ ആത്തുമീയമായി ഉറപ്പാക്കുവേക്കും താൻ ചേരളെ നീമിച്ചിരുക്കിനത്.