കോയിമെ കട്ടിലേൽ നുൺ ഒരു വൻ ചത്തം ചൊന്നതായ് ഏൻ കേട്ടത്, “ഇതി, മാനടവൻ കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ കൂടാരം; അവൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പിശയ്ക്കും; അവറെ അവനുക്കൊള്ളവേരായായിരുക്കും; തെയ്വമേ അവറളിലെ തെയ്വമായ് അവറെ കൂട്ടത്തിൽ കുടിയിരുക്കും.
ആരൊണ്ണാലും എൻ നാമത്തിൽ കൂരകാടമോ അണ്ണൻ തമ്പിയേരമോ പെയ്ങ്കാകാടമോ തായ് തന്തേരമോ പുള്ളെ കുട്ടികളയോ ഉശങ്കാടമോ വുട്ടൊറിഞ്ചാ എല്ലാം നൂറിരട്ടിയായ് കിടയ്ക്കുകേം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ അവൻ അവകാശമാക്കുകേം ചെയ്യും.