4 മൂണാമത്തെ തൂതൻ ഉടയാ കോപ്പിയെ ആത്തിലും തുമ്പുകത്തിലും ഊത്തിയെ, അത് വന്ത് ഇലത്തമായെ.
അമ്പോളെ തണ്ണീക്ക് അതികാരിയാനെ തൂതൻ ഇകനെ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ, “ഇരുക്കിനവനും ഇരുന്താളുമാനെ ചുത്തമാനവനേ, നീ ഇകനെ നീതിയോടെ വിതിച്ചിരുക്കിനനാലെ നീതിമാനാനെ.
“തെയ്വമെ പേടിച്ച് അവനുക്ക് മകത്തമെ കൊടിൻ; അവൻ നായംവിതിക്കിനെ നാൾ വന്തിരുക്കിനെ. വാനമാം പൂമിയാം ചമുത്തിരമാം തുമ്പുകങ്കാടാം പടച്ചവനെ വണങ്കിൻ” ഒൺ കുലവയാ വുളിച്ച് ചൊൽമെ.
തങ്കെ പലകേൽ പാടിനെ കാലത്തിൽ മശെ പെയ്യാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി വാനമെ അടച്ചാവേക്ക് ചേരാക്ക് അതികാരം ഒണ്ട്. തണ്ണിയെ ഇലത്തമാക്കേക്കും നിനയ്ക്കിനവോളയെല്ലാം എല്ലാ ചീക്കുനാലേം പൂമിയെ തണ്ടനേ ചെയ്കേക്ക് അതികാരം അവറാത്തുക്ക് ഒള്ളെ.