10 ഇം പലകപ്പാട്ടുകാറാ ഇരണ്ടാളും പൂമീൽ പിശയ്ക്കിനവേരാളെ ചിക്കെ ചെയ്യതുനാലേം അവറെ ചത്തതുനാലേം പൂമീൽ പിശയ്ക്കിനവേരാ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടഞ്ചി അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ കൊടുക്കേം ചെയ്യും.
പൊറുമേക്കൊള്ളെ എൻ വശനമെ നീ കാത്തതുനാലെ ഉലകമെ ബൂറാ ചോതനെ ചെയ്യിനെ ചോതനെ കാലത്തിൽ ഏനും നിന്നെ കാക്കും.
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്ങ്കെ. “അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.
നിങ്കളെ പകയ്ക്കേക്ക് ഉലകത്തുക്ക് കൂടാത്ത്. ഒണ്ണാ ഉലകത്തിലെ ചെയ്തികെ ബൂറാ കുറുപ്പു കെട്ടതാൻ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നനാലെ അത് എന്നെ പകയ്ക്കിനെ.
എൻ നാമം നാലെ എല്ലാരും നിങ്കളെ വീയൊറിഞ്ചാകും; കടശിവരേക്ക് ഒറുപ്പോടെ നിക്കിനവനുക്കുതാൻ രച്ചെ കിടയ്ക്കും.
വൻ അടകാളങ്കാടെ കാട്ടി മുതേലെ ചീവാതീലെ അതികാരത്തിൽ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാടെ വശീവുട്ട് മാത്തി വാളാലെ കായപട്ടപ്പണും പിശച്ചെ ചീവാതീലെ ചിലെ ഒണ്ടാക്കുവേക്ക് പൂമിനാട്ടിലവേരാക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.
ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് അറുക്കപ്പട്ടെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേര് നാത്തെ ആളുകയെല്ലാം അം ചീവാതിയെ വണങ്കും.
ആത്തിരം നീതി നാത്തതിൽ പിരിയപ്പടിനതില്ലെ; ചത്തിയത്തിൽ പിരിയപ്പടും.
“ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഉലകം പിരിയമോറിനവോളെ നിങ്കെ കോന്ത് കണ്ണീരും കവലേം അടയും; നിങ്കെ കവലപ്പടും ഒണ്ണാ നിങ്കെ കവലെ പിരിയമാകുകേം ചെയ്യും.
അഞ്ചാമത്തെ തൂതൻ ഉടയാ കോപ്പിയെ മുതേലെ ചീവാതീലെ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഊത്തിയെ; അമ്പോളെ അവൻ അതികാരം നടത്തിനെ ഇടം ഒത്തേ കറുത്തേയെ. അവ്വിടത്തിലെ ആളുകെ കറുമം നാലെ നാക്കെ കപ്പിയെ.
തന്നെ പൂമീക്ക് തള്ളി ഇട്ടാച്ചെ ഒൺ വൻശർപ്പം കണ്ടാലെ ആൺ പുള്ളെ പെത്തെ പെൺമ്പുള്ളയെ തണ്ടനേ ചെയ്കേക്ക് പുറകോടേ ഓടിയെ.