13 ഏലിയാവു വന്തേയെ; അവനെ ചൊല്ലി എളുതിയിരുക്കിനവോലെ അവറെ ഉടവുറാത്തുക്കു തോണവോലയെല്ലാം അവൻകാക്കു ചെയ്കേം ചെയ്യെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ ചൊന്നെ പേച്ച് വാത്തേ നമ്പുകേക്ക് നിങ്കാക്ക് മനശൊണ്ടായാ വരുമൊൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ ചൊല്ലിയെ ഏലിയാവു ഓകന്നാൻതാൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
നിങ്കെ വലിയോരുകാട് പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളിൽ ആരുക്ക്നെ തണ്ടനയെ കൊടാതെ ഇരുന്തത്? നീതിമാനാനവനിലെ വരവെചൊല്ലി മിന്നേക്കൂട്ടി ചൊല്ലിയവേരാളെ അവറെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ.
അവൻ തന്തേരുകാടാം മക്കളാം ഒത്തുമേലാക്കും, ചൊന്നെ ചൊൽ ഉറയാത്തവേരാളെ നീതിമാൻമാരുകാട് അറിവുക്ക് തിരുപ്പീം, കരുത്താവിലെ വരവുക്ക് മാനടവനെ ഒരുക്കുവച്ചൂട്ടി ഏലിയാവ് ഒണ്ണാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോകും.”
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയത് “ഏലിയാവു മിന്നേ വന്ത് എല്ലാം ചിട്ടേക്കാക്കും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനുക്ക് കനേം തണ്ടനേ ഏൽക്കിളത് ഇരുക്കിനതൊൺ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതാനേ?
ഏശുവും പത്തിരോശും ആക്കോവും ഓകന്നാനും മലയടിവാരത്തിലിരുന്തെ ശിശിയരുകാൽ വന്തവോളെ മാനടവൻകാട് അവറാത്തുക്കു ചുത്തുക്കും അടഞ്ചി നിക്കിനതാം മതപണ്ടിതര് അവറകാക്ക് ഏയിലെ കെട്ടിനതാം” കണ്ടെ.