16
പുറത്തിൽനുൺ അകത്തുക്ക് പോനതൊണ്ണും മനിശനെ അശിങ്കമാക്കാത്ത്; പിന്നെ അവനേത്തിൽ നുൺ പുറത്തുക്ക് വരിനതുതാൻ ഒരു മനിശനെ അശിങ്കമാക്കിനത്.”
അവറളെ വുട്ടോൺ ഏശു കൂരേൽ വന്തതും ശിശിയര് പുറകോടേ വന്താലെ “എതിരേം കതയവോലെ മറവാ ചൊല്ലിയത് എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒണ്ണാ വോറേ ചിലെ മണികാട് നല്ലെ മണ്ണുക്ക് ബൂന്ത് മുളച്ചെ; അത് വന്ത് നന്തി വെള്ളാമെ വിളഞ്ചെ. ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ” ഒണ്ണെ.
കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.
പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
ഏൻ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ എന്തനേത്തൊൺ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തിലെ തോട്ടത്തിലെ ഉശിരൊള്ളെ മരത്തിലെ കനിയെ തിൻബേക്ക് കൊടുക്കും.”
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവൻ ഇരണ്ടാമതും ചാകാത്ത്.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് മറച്ച് വച്ചിരുക്കിനെ മന്നയാം പുതുവൻ പേരെ എളുതിയെ ഒരു വെള്ളെ കല്ലാം ഏൻ കൊടുക്കും; ഇം പുതുവൻ പേര് കിടയ്ക്കിനവനുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കും തിക്കിലെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനശൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുക്ക് ചൊന്നതെ എന്തൊൺ മനശൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നത് എന്തനേത്തൊൺ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നത് എന്തൊൺ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.