14 പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ നിങ്കെ വിനയമാ കേട്ടോകോണും.
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ കേട്ട് പടിച്ചോനിൻ.
പിലിപ്പോശ് ഓടി പോയപ്പെ കങ്കാണിയാനവൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകമെ വാശിക്കിനതെ കേട്ടെ. “നീ വാശിക്കിനത് നിനക്ക് വിളക്കമാനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.
ഇകനെ തെയ്വത്തിലെ വശനമെ മീരുകേം ഉടവനുടവൻ ഉവതേശത്തിലെ ചട്ടവട്ടമെ പാലിക്കേക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തിലെ വശനമെ നിങ്കെ ഒറിഞ്ച് പോടിനെ. ഇകത്തെ അനേകം ചട്ടമെ നിങ്കെ ചെയ്നടക്കിനെ.”
പുറത്തിൽനുൺ അകത്തുക്ക് പോനതൊണ്ണും മനിശനെ അശിങ്കമാക്കാത്ത്; പിന്നെ അവനേത്തിൽ നുൺ പുറത്തുക്ക് വരിനതുതാൻ ഒരു മനിശനെ അശിങ്കമാക്കിനത്.”