9-10 അനേമാളെ ചുകമായ്ക്കനാലെ നോയാളികയെല്ലാം ഏശുവെ തൊട്ട് ചുകമാകേക്ക് വന്തെ. അവറെ അവനെ നെശിക്കാകാതിരുപ്പച്ചൂട്ടി “വള്ളമെ ഒരുക്കി നുറുത്തിൻ” ഒൺ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയെ.
ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
അന്നേരമേ ഉടയായേത്തിൽ നുൺ ചക്കിതി പുറപ്പട്ടേയെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അത്തിനാരം ആൾ കന്നേൽ തിരുമ്പിയോൺ നുണ്ണാലെ “എന്നെ തൊട്ടത് ആര്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കടത്തിവുട്ടാലെ വള്ളത്തിൽ ഓറി മകതാവ് ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്കുപോയെ.
ഏശു പിന്നേം കെലീലേലെ തേക്കമരികിൽ വച്ച് മനിശെ മാനടവനെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ. അന്നേരം മാനടവൻകാട് ബൂറാ കരേകത്തിലും നുണ്ണെ; അവൻ ഒരു വള്ളത്തിൽ ഓറിയിരുന്ത് മാനടവൻകാൽ കുരവുട്ടെ.
മാനടവനെ അങ്കുതാൻ വുട്ടാലെ, അവറെ ഇരുന്തെ വള്ളത്തിൽ തേക്കത്തുക്ക് അക്കറോട്ടുക്ക് പോയവോളെ വൊവ്വോറേ വള്ളത്തിലും മാനടവൻ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
വള്ളത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കവോളെ മുനി പുടിച്ച് ചാവർപ്പതീൽ കിടന്തു നടന്തെ ഒരു മനിശൻ ഏശുവുകാക്ക് വന്തെ.
ഒണ്ണോൺ അവറെ വള്ളത്തിൽ ഓറി ആരും നാത്തെ ഒരു ഇടത്തുക്ക് പോയെ.
ഒരുനാ ഏശു കെന്നശരേത്ത് തേക്കത്തിലെ കരേകത്തിൽ നുണ്ണവോളെ മാനടവൻ തെയ്വ വശനമെ കോപ്പേക്ക് അവനുക്ക് ചുത്തും ഇടുങ്കി പുടുങ്കി നുണ്ണെ.
അവുടെ ശീമോനുക്കൊള്ളെ വള്ളത്തിൽ ഏശു ഓറിയാലെ, “വള്ളമെ കരേകാലിരുന്ത് ഒരുത്തിനെ അക്കുത്തള്ളി ഉറക്കാമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അകനയവൻ അത്തിലിരുന്ത് മാനടവനെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.