2 തൊപ്പനൊൺ ഏശു ഇരുന്തെ കൂരേക്ക് ഒരുത്തിനകൂടി ഇടനാതെ മാനടവൻ വന്ത് കൂടിയെ. അന്നേരം അവറാത്തുക്ക് ഏശു തെയ്വ കാരിയമെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.
ഏശു പിന്നെ തേക്കമരികുക്ക് പോയാലെ തനക്ക് ചുത്തും വന്തിരുന്തവേരാക്കു തെയ്വ കാരിയമെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.
ഒണ്ണാ അവൻ പോയവശീൽ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതുനാലെ ഏശുവുക്ക് പുറത്തിൽ ഉറങ്കി നടപ്പേക്ക് കൂടാതെ ആൾ നാത്താനേ ഇരുന്തെ; അപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിൽ നുണ്ണും ആൾകെ വരുമെ.
വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽ; നല്ലെ കാലത്തിലും കെട്ടെ കാലത്തിലും ഒരിയ്ങ്കി ഇരുന്തോകോണും; പൊറുപ്പോടേം കെവുനമായും ചെയ്യിനത് കുത്തം താനൊണ്ണും അതുകാടെ വീയൊറിഞ്ച് നല്ലെ നടപ്പിൽ ഇരുന്ത് നടക്കോണുമൊണ്ണെ ഉവതേശമാം ചൊല്ലി അവറളെ ഉശാരേത്തുകേം ചെയ്യോണും.
പകറം, ഏശുകിരിശ്ത്തു ചെയ്യത് എന്തൊൺ നമ്പുനതുനാലെ നീതിമാനാളത്തുക്കുചൂട്ടി നീ ചൊല്ലെ വേണ്ടിയെ വശനം, “നിൻ ഇതയത്തുകാലും നിൻ വായ്കാലും ഇരുക്കിനെ” എങ്കളും അതേ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ.
ആശിയാവിൽ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽവെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് വുടാപ്പോയനാലെ അവറെ അങ്കിളെ ഇടമാനെ പെരുക്കിയാവ് കെലാത്തിയാ ഒണ്ണാനോടേ
പെരുക്കിയാ പട്ടണമെല്ലാം പോയ് തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് അത്തല്ലിയാവ് ഒണ്ണെ കടവിലെ പട്ടണത്തുക്ക് പോയെ.
തേവാനോശുക്ക് കിടച്ചെ തണ്ടനെ കണ്ട് പേടിച്ചരണ്ട് എരുശലേമിലിരുന്ത് പൊയ്നീനിക്കാവ്, കുപ്പുറോശ്, അന്തിയോക്കിയാവ് ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ചുപോയവേരാ, എകൂതരുകാലല്ലാതെ വോറേ ആരുകാലും തെയ്വ വശനമെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
കരുത്താവു വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയോഞ്ച് പത്തിരോശും ഓകന്നാനും എരുശലേമുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; പോയെ വശീൽ ശമരിയാവിലെ കനേം പട്ടണത്തിലും തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലി പോയെ.
അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.
“ഇന്താൻ കതേലെ പൊരുള്, വിത്തൊണ്ണത് തെയ്വ വശനം താൻ;
അതോഞ്ച് ഏശു എല്ലാ പട്ടണങ്കാട്ടിലും എല്ലാ കൂറായും പോയ് തെയ്വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. അവൻ കൂട്ടത്തിൽ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാടും ഒണ്ടായെ.
അവനെ കണ്ടതും “എല്ലാരും നിന്നെ തേടിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കവർന്നകൂം കൂറാലവേരാ മതെ ഒത്തേ ശീമോൻ കൂരെ വാതൽകാൽ വരേക്ക് ഇതെ കാൺമ്പേക്ക് വന്തടഞ്ചെ.
ഓകന്നാൻ തടങ്കലിൽ ആയതും ഏശു കെലീലേക്ക് പോയ് തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലി നടന്തെ.
അന്നേരം അവൻ അവറാത്തുക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ഒരുനാ ഏശു തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ കെലീലേലും എകൂതിയാവിലും ചുത്തുകോട്ടിലുമിരുക്കിനെ എല്ലാ കൂറാ നുണ്ണും എരുശലേമിലിരുന്തും വന്തെ പരീശരും മതപണ്ടിതരും അങ്ക് ഇരുന്തെ. നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്കൊള്ളെ കരുത്താവിലെ ചക്കിതി അവനേത്തിലൊണ്ടായെ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടൊൺ, “അവറളെ മേപ്പേക്ക് ഇടയൻ നാത്തെ ആടുമാതിരി ഇരുക്കിനെ” ഒൺ നിനച്ച് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ. പിന്നെ അവറളെ പലെ കാരിയങ്കാടാം പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ചിലനാ ഓഞ്ച് ഏശു കവർന്നകൂം ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; ഇം ചേതി കൂറാ ഒത്തേ വെളിവായെ.