11 ബറബാശെ വുട്ടു തരോണുമൊൺ ചൊൽവച്ചൂട്ടി മാനടവനയെല്ലാം വലിയെ പൂയാരിയേര് കങ്കണംകെട്ടിയെ.
തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി മാത്തി നുറുത്തിയവനും [കാണിയ്ക്ക വേലൻവോലെ] തെയ്വ നീമമെ പാലിച്ച് നല്ലതെ ചെയ്യിനവനുമാനെ ഏശുവെ മാത്തി നുറുത്തി, അവനുക്ക് പകറമാ ആൾകളെ കൊൺ നടക്കിനവനെ വുട്ടു തരോണും ഒൺ പീലാത്തോശുകാൽ കോക്കുകേം ചെയ്യെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “ചെന്നെ വേണ്ടെ ബറബാശെ മതി” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ; ബറബാശ് എന്നത് ഒരു കലവിരിക്കാറൻ താൻ.
ഒണ്ണാ ബറബാശെ വുട്ടു തരോണും ഒണ്ണും ഏശുവെ കൊണ്ണാകോണും ഒണ്ണും പീലാത്തോശുകാൽ കോപ്പേക്ക് വലിയെ പൂയാരിയേരും മൂപ്പരുകാടും മാനടവൻകാടക്കൊണ്ട് ചമ്മതമടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
വലിയെ പൂയാരിയേരുക്ക് പുറണിനാലതാൻ ഏശുവെ പുടിച്ച് കുടത്തതൊൺ പീലാത്തോശുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതുനാലതാൻ അകനെ കേട്ടത്.
“എകൂതാ രാശാവൊൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ ചെന്നെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ” ഒൺ പീലാത്തോശ് പിന്നേം കേട്ടെ.