44 ഏൻ ആരളെ നൊത്തിനതോ അവൻതാൻ അം മനിശൻ ഒണ്ണും അവനെ പുടിച്ചാലെ കെവുനമാ കൊണ്ടോകോണുമൊണ്ണും അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനാ ഒരു അടകാളമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുന്തെ.
ഏൻ എളുതിനെ എല്ലാ എളുത്തിലും എൻ കയ്യൊപ്പെ ഇടിനവോലെ ഇം എളുത്തിലും എൻ കയ്യൊപ്പെ ഇട്ട് നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
നിങ്കെ നിങ്കകാലെ എതിരികനാലെ അരണ്ടോവാനില്ലെ; എപ്പണും ഉറപ്പാ ഇരിൻ; നിങ്കെ ഇകനെ ചെയ്യിനവോളെ തെയ്വം അവറളെ നാശമാക്കുമൊണ്ണും നിങ്കളെ കാപ്പാത്തുമൊണ്ണും നിങ്കെ അവറാത്തുക്ക് ഒരു തെളിവെ കൊടുക്കും; ഇതെ തെയ്വം നടത്തും.
അകനെ അവറളെ അടീയടീയൊൺ അടിച്ചാപ്പിലെ അവറളെ ഇരുട്ടറേൽ ഇട്ടെ; അവറളെ കുറിയ്പ്പാ കാത്തോകേക്ക് കാവലാളികളിലെ തലവൻകാക്ക് കൽപ്പനയാം ഇട്ടെ.
എന്തിൻ, നങ്കെ പോളെ; ഇതി, എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവൻ കിട്ടെ വന്തേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.
അവൻ പുടീയൊൺ ഏശുവുകാക്ക് പോയോൺ “റബീ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ നൊത്തിയെ.