18 അത്തുക്ക് അവറെ പെട്ടൊൺ വലയെ അവുടയേ ഇട്ടാലെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അതുവോലതാൻ തനക്ക് ഇരുക്കിനതെല്ലാം വുട്ടു പുറിയാത്തവനുക്ക് എൻ ശിശിയനായ് ഇരുക്കേക്ക് മുടിയാത്ത്.
പിന്നെ അവറെ വള്ളമകാടെ കരേകത്തിൽ കുടത്താലെ അവറാത്തുക്ക് ഇരുന്തതെല്ലാം വുട്ടൊറിഞ്ച് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അത് മട്ടുമില്ലെ, എനക്ക് കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ചൊല്ലി തിക്കിനൊണ്ടാനത് മുയ്ക്കമാനെ കാരിയമായതുനാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ വിലനാത്തതായ് കാണെ. അവൻനാലെ ഏൻ അതുകാടയെല്ലാം വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ. അകനെ ഏൻ എന്നമേ മൊത്തമാ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഒള്ളവൻ ആവുകേം
അത്തുക്ക് അവറെ പെട്ടൊൺ ഉടവുറെ വലയെ വീയ് ഒറിഞ്ച് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അന്നേരമേ ഏശു അവറകാക്ക്, “എനക്ക് പുറകോടേ വര് നിങ്കെ മീനെ പുടിയ്ക്കിനവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവേരായാക്കിളെ.”
അകനെ അവറെ ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയതും ശെവതി ഒണ്ണാ മകൻ ആക്കോവും അവൻ തമ്പി ഓകന്നാനും വള്ളത്തിലിരുന്ത് വലയെ മാടുമതെ കണ്ടെ.