1 പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാലും ഉടയാ ശിശിയരുകാലും ചൊല്ലിയത്:
അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്‌ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്‌ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.
ചരി ഒണ്ണതെ തീരുമാനമെ എടുപ്പെ നിങ്കാക്കേ കൂടാത്തതെന്ത്?
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ നിങ്കെ വിനയമാ കേട്ടോകോണും.
