3 കെരോതാ രാശാവ് അതെ കേട്ടോൺ അവനുക്കും എരുശലേമിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും തറു തറുപ്പെ പുടിച്ചെ.
“എരുശലേമേ, എരുശലേമേ, നീ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ കൊൽകേം തെയ്വം നിൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടവേരാളെ കല്ലെ ഒറീകേം ചെയ്യിനവളേ, കോശി ഉടയാ കുഞ്ചികാടെ ഉറകടീൽ ഓമ്പിനവോലെ നിൻ മക്കളെ അരുവണയ്പ്പേക്ക് എനക്ക് എത്തിനെ വട്ടം മനശിരുന്തെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് അത്തുക്ക് മനശ് നാപ്പോയെ.
അവറെ ഇകനെ, “തെയ്വ മകനേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്തൻ കാരിയം? നേരത്തുക്ക് മിന്നേ എങ്കളെ അലക്കശ്ശിക്കേക്ക് വന്തതീ?” ഒൺ കതറി ചരിയാനതാ വുളിച്ച് കേട്ടെ.
ഏശു ചാവിലിരുന്ത് ഉശിരോറി എന്തിയെ ഒൺ ഇം ഇരണ്ട് അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും മാനടവൻകാടെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ; ഇത് ചത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് ഉശിരോറി എന്തി വരുമൊണ്ണത്തുക്ക് തെളിവായനാലെ പൂയാരിയേരും ശതൂക്കിയര് എന്നവേരാളും പത്തിരോശിലാത്തുകാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കൂശോറിയെ.
“എകൂതര് രാശാവായ് പുറന്തെ പുള്ളെ ഏടെ? അവൻ പുറന്തേയെ ഒൺ വെളിവാക്കിനെ വെള്ളിയെ എങ്കെ കിശക്കോട്ടിലെ വാനത്തിൽ കണ്ട് അവനെ വണങ്കുകേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
കെരോതാ രാശാവ് വലിയെ പൂയാരിയേരാം ചട്ടമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാളാം വുളിച്ച് കൂട്ടിയാലെ, “കിരിശ്ത്തു ഏടനേ പുറക്കിനത്” ഒൺ അവറകാൽ കേട്ടെ.
പടയാം പടേ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കേൾവിയാം നിങ്കെ കോക്കും; ഒണ്ണാ അലക്കശ്ശിയാതിരുപ്പേക്ക് ചൂതാനമാ ഇരുന്തോനിൻ; അതെല്ലാം നടക്കിളതാൻ; ഒണ്ണാ അത് കടശിയാനത്തുക്കൊള്ളെ അടകാളം നാത്തെ.
പടയാം പടേ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കേൾവിയാം കോക്കിനവോളെ നിങ്കെ പേടിയാതേൻ. അതെല്ലാം നടക്കിളതാൻ; ഒണ്ണാ അത് കടശി നാത്തെ.