32 ഒണ്ണാ പത്തിരോശും തൻ കൂട്ടത്തിലവേരാളും ചത്തുകിടന്ത് ഉറങ്കുമെ; അവറെ അയന്തവോളെ ഏശു തകത്തകെ നിക്കിനതാം തൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരണ്ടാണാ നിക്കിനതാം കണ്ടെ.
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ചക്കിതിയാം വെളിപ്പടുത്തലാം നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയത് കിശവി കതെ കേട്ടതുനാലെ നാത്തെ, അവൻ മകിമെ എങ്കെ കണ്ണാരെ കണ്ടതുനാലതാൻ.
“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.
അവൻ പിന്നേം തിരുമ്പി വന്തവോളെ ചരിയാനെ ഉറക്കം വന്തതിനാലെ ശിശിയരുകാട് ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ; അന്നേരം അവൻകാക്ക് എന്തെ ചൊല്ലോണുമൊൺ അവറാത്തുക്കു തിക്കിനാപ്പോയെ.