15 ഒണ്ണാ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി അങ്ക് ഒത്തേ പരന്ത് കനേകം മാനടവൻകാട് വശനമെ കോപ്പേക്കും ചുകം കിടയ്പ്പേക്കും അവൻകാക്ക് വന്തുചേന്തെ.
അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.
ഒണ്ണാ അവൻ പോയവശീൽ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതുനാലെ ഏശുവുക്ക് പുറത്തിൽ ഉറങ്കി നടപ്പേക്ക് കൂടാതെ ആൾ നാത്താനേ ഇരുന്തെ; അപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിൽ നുണ്ണും ആൾകെ വരുമെ.
ഇം ചേതി അം തേശമൊത്തേ പരന്തെ.
അകനെ അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി കെലീലാ തേശം ബൂറാ പരന്തെ.
അവൻ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചെയ്യിനെ അരിശുകമാനെ അടകാളം കണ്ടോൺ ഒരു വലിയെ ആൾകന്നെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഒരുനാ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ പോമെ. അന്നേരം അവൻ തിരുമ്പി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്,
ഏശു ശിശിയരും മത്തും കെലീലാ തേക്കത്തുകാൽ വന്തെ; അന്നേരം വലിയെ ഒരു ആൾ കൂട്ടം കെലീലേൽ നുണ്ണും എകൂതിയാവിൽ നുണ്ണും
അതുവോലതാൻ മാനടവൻ ചെയ്യിനെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെല്ലാം വെളിവാകും; ആരുക്കും കാണാതെ ചെയ്യതായാലും ഒരുനാ അത് വെളിപ്പടും.
ഒണ്ണാ അവറെ അങ്കവുട്ടു പോയ് അം തേശമൊത്തേ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ ചൊല്ലി പരത്തിയെ.