10 ശീമോൻ കൂട്ടാളികേം ശെവതി മക്കളുമാനെ ആക്കോവുക്കും ഓകന്നാനുക്കും അകനതാൻ വകുറ് കതുക്കുവെട്ടിയെ. ഏശു ശീമോൻകാൽ, “പേടിയാതെ, നീ ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവനാകും” ഒണ്ണെ.
അതോഞ്ചി തെയ്വ രാച്ചം എന്നത് ഇകനതാൻ. മീനെ പുടിയ്ക്കിനെ ചിലവേരാ ഉടവുറെ വലകാടെ കടലുക്ക് ഇടുകേം അത് തരത്തുക്ക് തരമാനെ എല്ലാ മീൻകാടാം പുടിയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “എനക്ക് പുറകോടേ വര്, നിങ്കെ മീനെ പുടിയ്ക്കിനവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവേരായാക്കിളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരമേ ഏശു അവറകാക്ക്, “എനക്ക് പുറകോടേ വര് നിങ്കെ മീനെ പുടിയ്ക്കിനവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവേരായാക്കിളെ.”
അതുനാലെ ഉതവിയെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി വോറേ വള്ളത്തിലൊള്ളെ ഇണങ്കരാം കയ് പാശേ കാട്ടി വുളിച്ചെ. അവറളും വന്ത് ഇരണ്ട് വള്ളമും മുയ്ങ്കി പോളതുവോലെ മീനെ നുറച്ചെ.
തീത്തോശ് എൻ കൂട്ടാളിയും നിങ്കെ ഇടേൽ എൻ കൂട്ട് വേലക്കാറനും താൻ; അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വരിനെ തമ്പികാട് ശവകാട്ടിൽ നുൺ കടത്തി വുട്ടവേരാളും കിരിശ്ത്തുവെ മാനിക്കിനവേരാളും താൻ.
അകനെ അങ്ക് ഇരുന്തെ എല്ലാരും തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചെ; ആത്തുമാവ് അവറാത്തുക്കു കുരവുടുവേക്ക് കൊടുത്തവോലെ വൊവ്വോറേ പാശേൽ അവറെ കുരവുട്ടെ.
അവറെ ആരെല്ലാമൊണ്ണാ: പത്തിരോശ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ശീമോൻ, അവൻ തമ്പി അന്തിരയോശ്, ആക്കോവ്, ഓകന്നാൻ, പിലിപ്പോശ്, ബെർത്തലോമായി,
പിന്നെ ശെവതി പെൺ ഉടയാ ആൺമക്കകാടാനെ ആക്കോവാം ഓകന്നാനാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത് മുട്ടക്കുത്തി ഒരു ഉതവിയെ ചെയ്യോണുമൊൺ കെഞ്ചിയെ.
അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “പേടിയാതേൻ; ഇതി ഏൻതാൻ; നിങ്കെ പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ അങ്ക് നുൺ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയതും ശെവതി ഒണ്ണാ മകൻ ആക്കോവും അവൻ തമ്പി ഓകന്നാനും വള്ളത്തിലിരുന്ത്, തന്താര് ശെവതീം മത്തും വലയെ മാടുമതെ കണ്ടെ. ഏശു അവറളാം വുളിച്ചെ.
അത്തിനാരം മീൻ കിടച്ചനാലെ ശീമോനും അവൻ കൂട്ടത്തിലൊണ്ടായെ എല്ലാരുക്കും വകുറ് കതുക്കുവെട്ടിയെ.
ശീമോൻ പത്തിരോശും തിതിമോശ് ഒൺ പേരൊളെള തോമശാം കെലീലാവിലെ കാനായ് കൂറാളെ നതനയേലും ശെവതി മക്കളും വോറെ ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാടും മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ.
ഉരുമൻ കെണീൽ എമ്പട്ടവേരാക്ക് അറിവൊണ്ടായി ഉരുമൻ കെണീൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ച് വന്തോകും ഒൺ നിനച്ച് അവറാത്തുക്ക് പരമാത്തിരമാ വേണും ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്ക്.