21 മാനടവൻകാട് രാടിപിരാടിയവോളെ ഏശുവും രാടിപിരാടിയെ. അവൻ വായാതിയവോളയേ വാനം തുറന്ത്,
ഒണ്ണാ അവൻ പലവട്ടമും ആരും നാത്താൻ പോയി വായാതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
മാനടവൻകാടെ കടത്തിവുട്ടാലെ ഏശു വായാതുവേക്ക് തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ; റാവായവോളെ അവൻ തൻബാട്ടിൽ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
ഒരുനാ ഏശു തൻബാട്ടിൽ വായാതിയിരുന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്തെ. ഏശു അവറകാക്ക്, “ഏൻ ആരൊൺനേ മാനടവൻകാട് ചൊന്നത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നേം അവൻ ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, മേലോകം തുറന്ത് ഇരുക്കിനതും തെയ്വ തൂതരുകാട് മനിശൻ മകൻകാക്ക് ഓറുകേം ഉറങ്കുകേം ചെയ്യിനതാം നിങ്കെ കാണും.”
കരുത്താവാനെ ഏശു നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നടന്തവോളെ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയിരുന്ത് ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തെ നാൾ വരേക്ക് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തെ ഒരാതാൻ അം ആളായ് വേണ്ടത്.”