16 ഒണ്ണാ അവറെ കണ്ണുക്ക് അവനെ തിക്കിനാതിരുക്കിളെ നിലമേൽ മറവിട്ടിരുന്തെ.
പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് വാനം കരുകരാവുടിഞ്ച് വന്തവോളെ ഏശു കടൽക്കരേൽ നിക്കുമെ; ഒണ്ണാ അത് ഏശുവുതാൻ ഒൺ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.
ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവെ പുറക്ക് തിരുമ്പിയവോളെ ഏശു അവുടെ നിക്കിനതെ കണ്ടെ; ഒണ്ണാ ഏശുതാൻ ഒൺ അവേക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.
പുടീയൊൺ അവറെ കൺ തുറന്ത് അവൻ ആരൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ. അപ്പണേ അവൻ അവറെ കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് നുൺ മാഞ്ചെ.
അത്തുക്ക് പുറകോട് ഇരണ്ടു ശിശിയര് എരുശലേമിൽ നുൺ കൂറാക്ക് പോയവോളെ ഏശു വോറേ പുറവിയാ അവറാത്തുക്കു വെളിവായെ.
ഇകനെ അവറെ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടി കിടന്ത് പോയപ്പെ ഏശുവും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ വന്ത് അവറളും മത്തും ചേന്ത് നടന്തെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ വശീൽ നടന്ത് വന്തവോളെ എന്തൻ കാരിയമെ ചൊല്ലിനേ ഏയ്ലകെട്ടി വന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ ചോന്ത് മുകറ് കറുത്ത് നുണ്ണെ.