67 “നീ രച്ചകനാനെ കിരിശ്ത്തുവീ? ഒൺ എങ്കകാൽ ചൊൽ” ഒൺ അവറെ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ നമ്പാത്ത്;
ഒണ്ണാ അബുറാകാം അവൻകാക്ക്, “മോശേം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊന്നതെ അവറെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ഒരാ ഉശിരോറി പോയ് ചൊല്ലിയാലും അവറെ നമ്പാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ കേട്ടാ നിങ്കെ അത്തുക്ക് വതിലാം ചൊല്ലാത്ത്.
അന്നേരം വലിയെ പൂയാരി ഏശുവുകാക്ക് ശിശിയരുകാടപ്പത്തീം അവൻ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതപ്പത്തീം കേട്ടെ.
നിങ്കെ എന്നെ എന്തുക്ക് കേൾവി കോക്കിനെ. ഏൻ ചൊല്ലിയതെ കേട്ടവേരാകാൽ കോൾ, ഏൻ എന്തനെ ചൊല്ലിയത് ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”