5 ഇതെ കേട്ടാലെ അവറെ പിരിയമോറി അവനുക്ക് അണെ കൊടുക്കാമൊൺ വാക്കെ കൊടുത്തെ.
അമ്മച്ചേ, അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ കറുമം. അവറെ കയീൻ വശീൽ നടക്കുകേം, കൂലിയെ കൊതിച്ച് ഓടി നടന്തെ ബിലയാമിലെ വഞ്ചനേക്ക് ഉടവുറളമേ കൊടുക്കുകേം കോരകുവോലെ പോട്ടിയിട്ട് നാശമായ് പോവുകേം ചെയ്യിനെ.
അവറെ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ വശിയെ വുട്ടു വീയ് ഒറിഞ്ച് നീതിനാത്തെ വേലെ കൂലിയെ കൊതിച്ചെ ബെയോര് മകനാനെ ബിലയാമിലെ വശീൽ പോയെ.
ഇം നരിയെ ചൊന്നവേരാ അവറെ പണെ കൊതീൽ നിങ്കകാൽ നരി കതയെ ചൊല്ലി ചമ്പാരിക്കിനെ; അവറെ ചെയ്യെ തവറുക്കൊള്ളെ തണ്ടനെ അവറാത്തുക്കു കണ്ടിപ്പാ കിടയ്ക്കും.
പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “തെയ്വം തന്തെ നൽവരമെ അണേക്ക് വാങ്കാം ഒൺ നിനച്ചനാലെ അം അണെ നിന്നോടേ നാശമായ് പോകട്ടെ.
[ഒണ്ണാ അം മനിശൻ ഉടയാ നിച്ചം കെട്ടെ നടപ്പുക്ക് കിടച്ചെ കൂലീക്ക് ഒരു ഇടമെ വായ്ങ്കി അവ്വിടത്തിൽ ബൂന്ത് ചത്തെ; കീമാന്തലയാ ബൂന്തനാലെ വകുറ് പുളന്ത് അവൻ കുടറെല്ലാം പുറത്തുക്ക് തത്തിയെ.
ഏശുവെ എകനെ അവറാത്തുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കാം ഒണ്ണെ കോളാരചൊല്ലി വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുക്കും പടത്തലവരുകാട്ടുക്കും ഊതാശ് പോയ് ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.
അവൻ അതെ ചമ്മതിക്കേം അവറാത്തുക്ക് വാക്കെ കൊടുത്താലെ ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ മാനടവൻ നാത്തവോളെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്ക് തക്കമെ നോയ്ക്കീം നടന്തെ.