6 ‘മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ ഇവുടെ നിക്കിനെ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഓകന്നാൻ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ താൻ ഒൺ ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നങ്കളെ കല്ലൊറിഞ്ച് കൊല്ലും’ ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ,
മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ നങ്കെ ചൊല്ലിയാ, നങ്കെ മനിശെ മാനടവനെ പേടിക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരും ഓകന്നാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺതാനെ നിനച്ചിരുക്കിനത്?” ഒൺ നിനച്ച് കൂട്ടിയാലെ,
പിന്നെ എന്തെ കാൺമ്പനേ പോയത്? ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനയീ? ഏ, അകനതാൻ; പലകപ്പാട്ടുക്കാറനിലും വലിയവനെ നോയ്ക്കിതാൻ.
അന്നേരം കാവലാളികെ തലവൻ കാവലാളികളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് പോയ് അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൂട്ടി കുടത്തെ; മാനടവൻ കല്ലെ ഒറിഞ്ചാകുമൊൺ പേടിച്ച് അവറളെ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതതാൻ കൂട്ടിയെടുത്ത് വന്തത്.
കനേകം ആളുകെ അവൻകാക്ക് വന്തെ, “ഓകന്നാൻ അടകാളമൊണ്ണും ചെയ്യതില്ലെ, ഒണ്ണാലും ഇവനെചൊല്ലി ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചത്തിയംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“നീയോ എൻ മകനേ, നീ വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കേൾവി കോക്കും. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോയ് അവൻ വരവുക്കുചൂട്ടി നീ വശി ഒരുക്കുകേം,
തങ്കളിൽ പേരേത്തി ചൊല്ലിയതൊണ്ണാലെ എകൂതാ ചാതീലെ വലിയോരുകാട് ഏശുവെ പുടിപ്പേക്ക് നടന്തപ്പണും കിടച്ചതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത്തിനാരം മാനടവൻ അങ്ക് നുണ്ണനാലെ അവറളെ നിനച്ച് പേടിച്ച് അരണ്ട് ഏശുവെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ.
“മാനടവൻ ഇടേൽ കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് പെരുനാളിൽ അകനെ ചെയ്വാനില്ലെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അവനെ പുടിപ്പേക്ക് അവറെ പയണമിട്ടെ; ഒണ്ണാ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഏശുവെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കണ്ടനാലെ അവറെ മാനടവൻകാടെ ചരിയാനത്തിൽ പേടിച്ചെ.
കെരോതാവുക്ക് അവനെ കൊൽകേക്ക് മനശിരുന്തപ്പണും എകൂതര് അവനെ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കണ്ടനാലെ അവറളെ പേടിച്ച് അവൻ അകനെ ചെയ്യതില്ലെ.
ഒണ്ണാ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടാതെ തെയ്വത്തുക്കിരുന്തെ ചിന്തനയെ വീയ് ഒറിഞ്ചെ.
അവറെ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയത്, “നങ്കെ എന്തെ ചൊൽവിളെ, തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒണ്ണു നങ്കെ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ എന്തുനാലെ നിങ്കെ ഓകന്നാനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ അവൻ നങ്കകാൽ കോക്കും.
‘ഏടെ നുൺ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ’” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.