14 ഒണ്ണാ പാട്ടക്കാറാ അവനെ കണ്ടവോളെ ഇത് ഇം തോട്ടത്തിലെ ഉടയാ മകൻതാൻ; ചെന്നെ നങ്കെ കൊണ്ണാകാം അകനെ ഇതെല്ലാം നങ്കാക്ക് ചൊന്തമാകും” ഒൺ തങ്കളെ ചൊല്ലിയെ.
നങ്കെ തെയ്വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഇം കടശികാലത്തിൽ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നങ്കകാക്ക് കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം ഉലകമെ ബൂറാ അം മകൻനാലെ പടയ്ക്കുകേം അം മകനെ എല്ലാത്തുക്കും അവകാശിയാക്കീം വച്ചിരുക്കിനെ.
ഉശിരെ തരിനവനാനെ ഏശുവെ നിങ്കെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ; ഒണ്ണാ അവനെ തെയ്വം ചത്ത് മാഞ്ചേയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരേത്തിയെ; അതെ കണ്ടവേരാ താൻ എങ്കെ.
തെയ്വം മിന്നേ നിനച്ച് കൂട്ടിയവോലെ നശരായൻ ഏശുവെ നിങ്കകാൽ തന്തെ; നിങ്കെ അവനെ നിച്ചനാത്തവേരാ കയ്യാരെ ശിലുവേൽ തറപ്പിച്ച് കൊണ്ണാച്ചെ.
അമ്പോളെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും മാനടവനെ പേടിക്കുമനാലെ ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് കോളാരെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.
ഇകനയവൻ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത് അവറളെ പത്തിതാൻ ഒൺ മതപണ്ടിതരുകാടും വലിയെ പൂയാരികാടും നിനച്ചാലെ അവനെ പുടിപ്പേക്ക് നിനച്ചെ; ഒണ്ണാ മാനടവൻ നാലെ അവറെ അരണ്ടെ.
അവറെ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയത്, “നങ്കെ എന്തെ ചൊൽവിളെ, തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒണ്ണു നങ്കെ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ എന്തുനാലെ നിങ്കെ ഓകന്നാനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ അവൻ നങ്കകാൽ കോക്കും.
അവൻ എപ്പണും തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുമെ; ഒണ്ണാ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും മൂപ്പരുകാടും അവനെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി കങ്കണം കെട്ടി നടക്കുമെ.
ഓകന്നാനുക്ക് രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഏടനുൺ കിടച്ചെ? മേലോകത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശനിൽ നുണ്ണോ?” ഒൺ കേട്ടെ. അവറെ മൊത്തമാ, “തെയ്വ ലോകത്തിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ നിങ്കെ എന്തുനാലെ അവനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ കോക്കും;
“അപ്പമെ കുടകാപ്പോയനാലതാനെന്തോ അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ടത്?” ഒൺ അവറെ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
മുന്തിരി പശമെ ഉറുക്കിളെ കാലമായവോളെ ഉടയാക്കൊള്ളെ പങ്കെ വാങ്കേക്കുചൂട്ടി അവൻ ഉടയാ പണ്ണക്കാറാളെ പാട്ടക്കാറാകാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
പിന്നെ മുന്തിരി തോട്ടത്തിലെ ഉടയാ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ‘ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളെ? ഏൻ ഇനി എനക്ക് പിരിയമാ ഇരുക്കിനെ മകനെ കടത്തി വുടുക്കും; ഒരുവോളെ അവറെ അവനെ മാനിച്ചോകും’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനെ അവറെ അവനെ മുന്തിരി തോട്ടത്തിൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കി കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ. “ഒണ്ണാ അത്തോട്ടത്തിലെ ഉടയാ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ?” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ കേട്ടെ.