43 ഉടയാ എശമാനൻ വന്തു നോക്കിനവോളെ അകനെ അതെ ചെയ്കിട്ടിരുക്കിനെ പണ്ണക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ്, “ഉടയാ കൂരേലെ വോറെ ഒള്ളെ വേലക്കാറാക്ക് തക്കെ നേരത്തിൽ തീനെ കൊടുപ്പേക്ക് എശമാനൻ ആരെ ചട്ടമെകെട്ടി വച്ചിരിക്കിനതോ അവനല്ലാതെ വോറാരുനെ നമ്പുകേക്കാനതും പുത്തി ഒള്ളതുമാനെ കങ്കാണി?
അകനയൊണ്ണാ അം എശമാനൻ അം പണ്ണക്കാറനെ തനക്കൊള്ളെ എല്ലാത്തുക്കും കങ്കാണിയായ്ക്കി വയ്ക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഉടയാ എശമാനൻ വന്തു നോക്കിനവോളെ അകനെ അതെ ചെയ്കിട്ടിരുക്കിനെ പണ്ണക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ.
എശമാനൻ വരിനവോളെ ഉശാരാ അയന്തിരുക്കിനെ വേലക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ; അവൻ അരേ കെട്ടി അവറളെ തീനുക്കിരുത്തുകേം, വന്തു അവറാത്തുക്കു ഏവലെ എടുക്കേം ചെയ്യുമൊണ്ണും ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ അന്നാളേക്ക് കാത്ത് ഇരുക്കിനതുനാലെ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ നോട്ടത്തിൽ ചുത്തമൊള്ളവേരായായും കുത്തം നാത്തവേരായായും അവൻകാൽ അമതി ഒള്ളവേരാളായും ഇരുക്കുവേക്കു നിങ്കെ മുടിവുക്ക് ഒത്തവോലെ നോക്കോണും.