1 പിന്നെ കരുത്താവ് വോറേ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളെ വുളിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ പോകേക്കിരുക്കിനെ പട്ടണങ്കാട്ടുക്കും വൊവ്വോറേ ഇടത്തുക്കും ഉടയാക്ക് മിന്നേ ഈരണ്ടീരണ്ടാളെ വീതം ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.
ഉടയാ വരവുക്കുചൂട്ടി ഒരുക്കമെ ചെയ്കേക്ക് ശമരിയാവിലെ ഒരു കൂറാക്ക് ചേതിക്കാറാളെ ഉടയാക്ക് മിന്നേ കടത്തിവുട്ടെ.
“നീയോ എൻ മകനേ, നീ വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കേൾവി കോക്കും. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോയ് അവൻ വരവുക്കുചൂട്ടി നീ വശി ഒരുക്കുകേം,
അവൻ തന്തേരുകാടാം മക്കളാം ഒത്തുമേലാക്കും, ചൊന്നെ ചൊൽ ഉറയാത്തവേരാളെ നീതിമാൻമാരുകാട് അറിവുക്ക് തിരുപ്പീം, കരുത്താവിലെ വരവുക്ക് മാനടവനെ ഒരുക്കുവച്ചൂട്ടി ഏലിയാവ് ഒണ്ണാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോകും.”
അപ്പിണെ കണ്ട് കരുത്താവുക്ക് മനശിരക്കം ഒണ്ടായാലെ അവേകാക്ക് “കേശാതെ” ഒണ്ണെ.
കരുത്താവുകാക്ക് കടത്തിവുട്ട്, “വരുകേക്കിരുക്കിനെ മശികാ നീ താനീ? അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ” ഒൺ കേട്ടെ.