31 നീ വകുറായ് ഒരു മകൻ പുറക്കും; അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.
അവേക്ക് ഒരു മകൻ പുറക്കും; ഉടയാ ആളുകെ ചെയ് വരിനെ പാപത്തിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് അവൻ വന്തിരുക്കിനതുനാലെ നീ അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മകൻ പുറക്കിനതുവരേക്ക് ഓശേപ്പ് അപ്പിൺകാൽ കിടന്തതില്ലെ. അവൻ പുള്ളേക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിച്ചെ.
പുള്ളെ പുറന്ത് എട്ടാമതുനാ പുള്ളേക്ക് പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കേക്കൊള്ളെ നേരമായെ. വകുറാനത്തുക്ക് മിന്നേ തൂതൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ പുള്ളേക്ക് അവറെ “ഏശു” ഒണ്ണെ പേരെ ഇട്ടെ.
ഒണ്ണാ കാലം തികഞ്ചവോളെ പെൺ പുള്ളയേത്തിൽ നുൺ പുറന്തവനായി നായപുറമാണത്തിലെ ചട്ടമെ പാലിച്ചി പിശച്ചാളായ് തെയ്വം ഉടയാ മകനാനെ ഏശുവെ കടത്തിവുട്ടെ.
ഒണ്ണാ കരുത്താവിലെ തൂതൻ ശെക്കരിയാവുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ശെക്കരിയാവേ, പേടിയാതെ; നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ട് ഇരുക്കിനെ; നിൻ പെൺ എലിശബത്ത് ഒരു മകനെ പെതുക്കും; അവനുക്ക് ഓകന്നാൻ ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.
താവീത് വർളാട്ടിൽ ഓശേപ്പു ഒണ്ണെ ആൺ പുള്ളേക്ക് കിടത്തി കൊടുക്കുവെ ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ മറിയ ഒണ്ണെ ഉളന്താരിച്ചികാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
താവീത് അവനെ കരുത്താവ് ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ പിന്നെ എകനനേ അവൻ താവീത് മകനാനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.