7 അവറെ അവൻകാക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കേട്ടുകിട്ടേ ഇരുന്തപ്പെ അവൻ നട്ടമായിരുന്ത്, “നിങ്കളിൽ പാപം നാത്താ മുതെ അപ്പിണുക്ക് കല്ലെ ഒറിയട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കോക്കിനവനുക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കോപ്പേക്ക് പിരിയമോറിളെ നിലമേൽ ചന്തമാ എപ്പണും കുരവുടോണും; ഒവ്വൊരാകാലും എകനെ വതിലെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും നിങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കോണും.
അതുനാലെ ചെയ്നടക്കിനെ ചുട്ടിത്തനമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പോണും; അല്ലാതവോയേ ഏൻ വേമായേ വന്ത് എൻ വായിലെ വാളാലെ അവറകാൽ പോരടിക്കും.
ചാതികാടെ തോൽവി അടയെ വച്ച് നേടുകേക്ക് ഉരുക്കൊള്ളെ വാൾ അവൻ വായിൽ നുൺ പുറപ്പടിനെ; അവൻ ഇരുമ്പു കോലിൽ അവറളെ അതികാരം നടത്തും; വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തിലെ കൂശിലേം കോപത്തിലേം ചക്കെ അവൻ മെതിക്കും.
അവൻ വലത്തെ കയ്യിൽ ഏളു വെള്ളികാടൊണ്ട്. അവൻ വായിൽ നുൺ ഉരുക്കൊള്ളെ ഇരു വായൊള്ളെ വാൾ പുറപ്പടിനെ. അവൻ മുകറ് ഉച്ചെ വിശിൽ അടിക്കുമതുവോലെ ഇരുന്തെ.
അത്തുക്ക് പടയാളികെ, “ചെൻ കുരവുടിനതുവോലെ ആരും ഒരുനാളും കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നേം ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
ഏശു നട്ടമായിരുന്ത് അപ്പിൺകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളേ, അവറെ ഏടെ? നിനക്ക് ആരും തണ്ടനെ വിതിയാപ്പോയതീ?” ഒൺ അവേകാക്ക് കേട്ടെ.