8 നിങ്കെ പെരുനാളുക്ക് പോനിൻ; ഏൻ ഇം പെരുനാളുക്ക് വരിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ എനക്കൊള്ളെ നേരം ഇതുവരേക്ക് വന്തതില്ലെ.”
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “എനക്കൊള്ളെ നേരം ഇനീം വന്തതില്ലെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് എപ്പണും നേരം താനേ.
അവൻ തെയ്വ ആലയത്തിൽ കാണിയ്ക്കെ പെട്ടീകാൽ ഇരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളതാൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയത്; അവനെ പുടിപ്പേക്കൊള്ളെ നേരമാകാതിരുന്തനാലെ ഒരാളും അവനെ പുടിച്ചതില്ലെ.
അതുനാലെ അവറെ അവനെ പുടിപ്പേക്ക് നോയ്ക്കെ ഒണ്ണാ അവനുക്കൊള്ളെ നേരം വാരാതിരുന്തനാലെ ആരും അവനേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചതില്ലെ.
അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ കനേമാളുകെ അവനിൽ നമ്പിയെ.
അത്തുക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ ഇന്നയാൾകാൽ പോയ്, ‘എനക്ക് നേരമായേയെ; ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും നിൻ കൂരേൽ പെശകാ തീനെ തിന്നും ഒൺ എശമാനൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “പെൺമ്പുള്ളേ, ഇത്തിൽ എനക്കും നിനക്കും എന്തൻ കാരിയം? എനക്കൊളെള നേരം ഇതുവരേക്ക് ആയതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇകനെ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയോൺ ഏശു കെലീലാവിലേ ഇരുന്തെ.