Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ഓകന്നാൻ 7:28 - പുതുവൻ ചേതി

28 പിന്നെ ഏശു തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ, “അന്താൻ നിങ്കാക്ക് എന്നെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഏൻ ഏടെ നുൺ വന്തെ ഒണ്ണും തിക്കിനൊള്ളെ. ഏൻ എന്നാലെ വന്തവനില്ലെ, എന്നെ കടത്തിവുട്ടാ ചത്തിയവാൻതാൻ; നിങ്കാക്ക് അവനെ തിക്കിലെ.

Gade chapit la Kopi




ഓകന്നാൻ 7:28
46 Referans Kwoze  

ഏശു അവറാത്തുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “തെയ്‌വം നിങ്കെ തകപ്പനൊണ്ണാ നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമായിരുപ്പനായെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തിരുക്കിനെ; ഏൻ എൻ വിരുപ്പത്തിൽ വന്തതില്ലെ. അവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടതാൻ.


അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “നിൻ തകപ്പൻ ഏടെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കാക്ക് എന്നമോ എൻ തകപ്പനമോ തിക്കിലെ; നിങ്കാക്ക് എന്നെ തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ എൻ തകപ്പനാം തിക്കിനൊണ്ടാവനായെ” ഒണ്ണും വതിലെ ചൊല്ലിയെ.


“നിങ്കളെ കുത്തമെ വിതിച്ച് ചൊൽകേക്ക് എനക്ക് കനേകമൊണ്ട്; എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ ചത്തിയവാൻ താൻ; ഏൻ അവനിൽ നുൺ കേട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ഉലകത്തുകാക്ക് ചൊന്നെ.”


ഏശു അവറാത്തുകാക്ക്, “ഏൻ എന്നചൊല്ലിയേ ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊന്നത് ചത്തിയംതാൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും എടേക്കു പോനതൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കോ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും ഏൻ ഏടേക്കു പോനതൊണ്ണും തിക്കിലെ.


ഒരേയൊരു ചത്തിയെ തെയ്‌വമാനെ നിന്നാം നീ കടത്തിവുട്ടെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവാം തിക്കിനൊണ്ടാനതുതാൻ എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര്.


എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ചൊന്തമായ് ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ; എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പൻതാൻ ഏൻ എന്തെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും അതെ എകനെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും എനക്ക് കൽപ്പനെ തന്തിരുക്കിനത്.


ഏൻ എൻ തകപ്പൻ നാമത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ എന്നെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തതില്ലെ; വോറൊരാ ഉടയാ നാമത്തിൽ വന്താ നിങ്കെ അവനെ ഏത്തെടുക്കിനെ.


എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ; മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.


തെയ്‌വ മകനിൽ നമ്പുനവൻ അം ശാച്ചിയമെ ഉടയാ മനശീൽ വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്‌വമെ നമ്പാത്തവനോ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ശാച്ചിയമെ നമ്പാത്തനാലെ തെയ്‌വമമേ നരിയൻ ഒണ്ണാക്കിനെ.


തെയ്‌വം വാക്കെ ചൊല്ലിയതും ചത്തിയമെ അടിച്ചതും മാറാത്ത്; ഇം ഇരണ്ടു കാരിയമാം നടമാക്കും; എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വത്തുക്ക് നരിയെ ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്ത്; നങ്കാക്ക് മില്ലോട് വച്ചിരുക്കിനെ ആശെ ഉറുക്കമാ പുടിക്കേക്ക് രച്ചെ തേടി ഓടിവന്തെ നങ്കളെ ഇത് തയിരിയപ്പടുത്തിനെ.


“ഇരുട്ടിൽ നുൺ വെട്ടം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്‌വം ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ മുകറുനാലെ നങ്കെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ വെളിച്ചമായ് കത്തിനെ; ഇത് തെയ്‌വ മകിമേലെ അറിവെ നങ്കാക്ക് തരുവിളത്തുക്കുതാൻ.


ഒണ്ണാ തെയ്‌വം നമ്പുകേക്കാനവനാനതുനാലെ എങ്കെ ഒരേ നേരം “അന്താൻ” ഒണ്ണും “ഇല്ലെ” ഒണ്ണും ചൊല്ലാത്ത്.


ഇല്ലെ, ഒരുനാളും തവറി പോകാത്ത്. “നീ ചൊല്ലിയെ വാക്കാരെ നിന്നെ നായം വിതിക്കും; അന്നേരം നീ വെറ്റി നേടും” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ എല്ലാ മനിശെ മാനടവൻകാടും നരിയെ ചൊന്നവേരാ ആയാലും തെയ്‌വം ഉടയാ ചൊല്ലിയെ വാക്കിൽ നുൺ തവറി പോകാത്ത്.


തെയ്‌വമെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചത്തിയമാനെ അറിവുകാടെ വീയ് ഒറിഞ്ചനാലെ തെയ്‌വം അവറളെ ചെയ്‌കേക്ക് കൂടാത്തെ മോശമാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ മനശീക്ക് ഏത്തു കൊടുത്തെ.


ഏൻ പട്ടണമെ ചുത്തി നടന്ത് കണ്ടവോളെ നിങ്കെ വിളക്കെ കത്തി കുമിടെ വാങ്കിനെ ഇടത്തിലെ കല്ലെ കണ്ടെ; അവുടെ ‘തിക്കിനാത്തെ തേവാതീക്ക്’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനാനാം കണ്ടെ; നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാതവോയപ്പണും അതെ കുമിടെ വാങ്കിനെ; അതതാൻ ഏൻ വുളിച്ച് ചൊന്നത്.


നീതിയൊള്ളെ തകപ്പനേ, ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് നിന്നെ തിക്കിലെ; ഒണ്ണാലും എനക്ക് നിന്നെ തിക്കിനൊള്ളെ; നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ അവറാത്തുക്കും തിക്കിനൊള്ളെ.


അവറാത്തുക്ക് തകപ്പനാം എന്നാം തിക്കിനാത്തതുനാലതാൻ ഇകനയെല്ലാം ചെയ്യിനത്.


ഒണ്ണാ ഏൻ തകപ്പൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനെ ഒണ്ണും തകപ്പൻ എൻകാൽ കൽപ്പനെ ഇടിനവോലയേ ഏൻ ചെയ്യിനെ ഒണ്ണും ഉലകത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകട്ടെ. വര്, നങ്കെ ഇങ്ക് ഇരുന്ത് മണ്ടാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


ഏൻ തകപ്പനിലും തകപ്പൻ എന്നിലും താൻ ഒൺ നീ നമ്പാത്തതീ? ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നതെല്ലാം ഏൻ എൻ പിരിയത്താലെ നാത്തെ പിന്നയോ തകപ്പൻതാൻ എന്നിൽ ഇരുന്ത് ഉടയാ വേലയെ ചെയ്യിനത്.


അകനയൊണ്ണാ തകപ്പൻ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ എന്നെ ‘ഏൻ തെയ്‌വ മകൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ നീ തെയ്‌വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ഒൺ ചൊല്ലി നിങ്കെ എന്നെ കുത്തമെ ചൊന്നതീ?


ഒണ്ണാ ഏൻ വിതിച്ചാലും എൻ തീരുമാനങ്കാട് ചത്തിയമാനതുതാൻ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഒരയാ നാത്തെ. എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒളെള.


എന്നെ പത്തി ചൊന്നത് വോറൊരായാനെ; അവൻ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നതെല്ലാം ചത്തിയം താൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള.


ഇതെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ തെയ്‌വം ചത്തിയവാൻതാൻ ഒണ്ണതെ ഉറപ്പാക്കിനെ.


ഒരു റാവ് അവൻ ഏശുവുകാക്ക് പോയ്, “റബീ, നീ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ഒരു വാത്തിയാരുതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; തെയ്‌വം കൂട്ടത്തിൽ നാതവോയേ നീ ചെയ്യിനെ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്‌കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


അത്തുക്ക് നതാനിയേൽ, “നശരേത്തീ, അങ്ക് നുൺ വല്ലെ നൽമേം കിടയ്‌ക്കുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ് അവൻകാക്ക്, “വന്തു കാൺ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”


പിന്നെ അവൻ അവറളും മത്തും നശരത്തുക്ക് തിരുമ്പി പോകേം അവൻ അവറെ ചൊൽപ്പടീക്ക് പിശയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യെ. ഇം കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ തള്ളെ മനശീൽ എടുത്തുവച്ചെ.


കരുത്താവിലെ നായപുറമാണത്തിൽ ചൊന്നതുവോലത്തെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം ചെയ്യോഞ്ച് ഓശേപ്പും മറിയാവും ചൊന്തെ പട്ടണമാനെ കെലീലേലെ നശരത്തുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.


കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രച്ചകൻ ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി താവീത് പട്ടണത്തിൽ പുറന്ത് ഇരുക്കിനെ.


അകനെ താവീത് ചാതീലൊള്ളെ ഓശേപ്പു തനക്കുചൂട്ടി ചൊല്ലി വച്ചിരുന്ത വകുറത്തിയാനെ മറിയാ ഒണ്ണെ തൻ പെണ്ണാം കൂട്ടിയെടുത്ത് പേരെ ചേത്തോകേക്ക് കെലീലേലെ നശരത്ത് പട്ടണമെ വുട്ട്,


അങ്ക് നശരത്ത് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ പോയ് പിശച്ചെ. അകനെ, “അവനെ നശരായൻ ഒണ്ണെ പേരെ വുളിക്കും” ഒൺ ഏശുവെ ചൊല്ലി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ വെളിയേത്തിയെ കാരിയം നടമായെ.


പെരുനാൾ പകുതിയായപ്പെ ഏശു തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌പ്പേക്ക് തുടയ്‌ങ്കെ.


പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാക്ക്, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്? ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ.


“ചെൻ ഓശേപ്പ് മകൻ ഏശു താനെ? ചെൻ തള്ളയാം തന്താരാം നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? ‘ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്താതാൻ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് ചെന്നുക്ക് എകനെ മുടിയും?”


മോശേകാൽ തെയ്‌വം കുരവുട്ടതൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ഇം മനിശൻ ഏടനുൺ വന്തതൊൺകൂടി എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite