15 ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
“ഏൻ അതികാരമെ നടത്തിനെ രാച്ചം ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളതില്ലെ. അകനെ ആയതായപ്പെ എകൂതര് എന്നെ പുടിയാത്തെ നിലേൽ എൻ ഏവലാളികെ അവറാത്തുക്ക് വുറോതമായ് പോരാടുവനായതേ? ഒണ്ണാ ഏൻ അതികാരം നടത്തിനെ രാച്ചം ഇങ്കില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
“കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനെ രാശാവ് വലിയവൻ; മേലോകത്തിൽ നിമതീം തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവനുക്ക് മിന്നുക്കും പുറക്കും നടന്തെ മാനടവൻകാട് “ഓശന്നാ; കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനവൻ മകിമപ്പടട്ടെ.
തെയ്വത്തിലെ കണ്ണുക്ക് മറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒരു തിട്ടിയുമില്ലെ; അവൻ എല്ലാം കാണെ; അവൻകാൽ താൻ നങ്കെ കണക്കെ കൊടുക്കിളത്.
ഏൻ മനിശെ മാനടവൻകാൽ നുൺ മകിമെ വാങ്കിനതില്ലെ.
അന്നേരം ഏശു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയ് ഉടയാ ശിശിയരുകാടും മത്തും അങ്ക് ഇരുന്തെ.
മാനടവൻകാടെ കണ്ടതും ഏശു മീത്തിലെ മലേൽ ഓറിയിരുന്തെ. ശിശിയരുകാടും അവൻകാക്ക് വന്തെ.
പിത്തുനാ അങ്ക് ഒരു വള്ളം മട്ടുംതാൻ ഒള്ളതൊണ്ണും ഏശു ശിശിയരുകാട് കൂട്ടത്തിൽ വള്ളത്തിൽ ഓറാപ്പോയെ ഒണ്ണും ശിശിയരുകാട് മട്ടുംതാൻ അങ്ക് നുൺ പോയതൊണ്ണും അക്കറോടു നുണ്ണവേരാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.