41 ഏൻ മനിശെ മാനടവൻകാൽ നുൺ മകിമെ വാങ്കിനതില്ലെ.
ചൊന്തമാ ചൊന്നവനെല്ലാം ഉടവനുക്കേ മാനമെ തേടും; ഒണ്ണാ തന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ മാനമെ തേടിനവൻ ചത്തിയവാൻതാൻ; അവനിൽ നീതികേട് ഒരുത്തിനകൂടി നാത്തെ.
നിങ്കളിൽ നുണ്ണോ വോറെ ഒള്ളവേരാളിൽ നുണ്ണോ പെരുമെ കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി എങ്കെ തുനിഞ്ചതില്ലെ; കിരിശ്‌ത്തുവിലെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട് ഒണ്ണെ നിലമേൽ എങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം നിങ്കളിൽ നുണ്ണും കോപ്പനായതേ?
ഏൻ എനക്കുചൂട്ടി മകിമെ തേടിനതില്ലെ; ഒണ്ണാ അതെ തേടിനെ ഒരാ ഒണ്ട്; അവൻ നായാതിപതിതാൻ.
ഏൻ മനിശൻ ചൊന്നതെ ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ എന്നമേ മകിമപ്പടുത്തിയാ എൻ മകിമേ നാതിനാതയായോകും; എന്നെ മകിമപ്പടുത്തിനത് എൻ തകപ്പൻതാൻ; അവനെ നിങ്കെ തെയ്‌വം ഒൺ ചെന്നെ.
ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
“ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ; ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ ഒരു ഒച്ചെ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തതെ എങ്കെ കേട്ടെ.
അത്തുക്കുതാനെ തെയ്‌വം നിങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്. എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കറുമമടഞ്ചതാനെ; അവൻ പിശച്ചതുവോലെ പിശയ്‌ക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് ഇതെല്ലാം കാട്ടി തന്ത് പോയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാലും നിങ്കാക്ക് ഉശിരു കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്ക് എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് നിങ്കാക്ക് മനശ് നാപ്പോയെ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ തെയ്‌വത്തിലെ ആത്തിരം നാത്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
എന്തൊണ്ണാ അവറെ തെയ്‌വം കൊടുക്കിനെ മാനമക്കാട്ടി മനിശരിൽ നുണ്ണൊള്ളെ മാനത്തുക്ക് പിരിയപ്പട്ടെ.
