20 തകപ്പൻ മകൻകാക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കുകേം താൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം പിരിയമാ കാട്ടി കൊടുക്കേം ചെയ്യിനെ; നിങ്കാക്ക് അരിശുകമൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഇത്തിലും വലിയെ കാരിയങ്കാടെ അവൻ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.
തകപ്പൻ മകനിൽ പിരിയപ്പട്ട് മുച്ചൂടാം അവൻ കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
“ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; ചെന്നേത്തിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.
“ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ; ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ ഒരു ഒച്ചെ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തതെ എങ്കെ കേട്ടെ.
ഏൻ അവറാത്തുക്ക് നിന്നെ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുത്തിരുക്കിനെ. നിനക്ക് എൻകാലൊള്ളെ ആത്തിരം അവറളിലാകേക്കും ഏനേ അവറളിലാകേക്കും ഇനീം അവറാത്തുക്ക് നിന്നെ ഏൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കും.”
ഏൻ നിങ്കളെ ഇനിയിരുന്ത് പണ്ണക്കാറാ ഒൺ വുളിയാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ ഒരു പണ്ണക്കാറനുക്ക് ഉടയാ എശമാനൻ എന്തെ ചെയ്കേക്ക് പോനെ ഒൺ തിക്കിനാത്തെ; അത്തുക്ക് പകറം ഏൻ നിങ്കളെ ഇണങ്കരുകാട് ഒൺ വുളിച്ചിരുക്കിനെ; ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുൺ പടിച്ചതെല്ലാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തിരുക്കിനെ.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവൻ ഏൻ ചെയ്യിനതെ ചെയ്യും; ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനതുനാലെ അവൻ അതക്കാട്ടീം വലിയെ കാരിയമെ ചെയ്യും.
അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ തകപ്പനിൽനുണ്ണും വൻ അരിശുകങ്കാടെ കാട്ടിയെ; അത്തിൽ ഏളതുനാലനെ നിങ്കെ എന്നെ കല്ലെ ഒറീനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഉടവുറെ കല്ലറേൽ നുൺ പുറത്തുക്ക് വരിനെ നേരം വരിനെ. നൽമെ ചെയ്യവേരായെല്ലാം ഉശിരോറി എണ്ണേക്കും പിശയ്ക്കും. തിൻമെ ചെയ്യവേരായെല്ലാം ഉശിരോറി തണ്ടനേൽ അകപ്പടുകേം ചെയ്യും.”
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ചത്തവേരാ തെയ്വ മകനിലെ ചത്തമെ കോക്കുകേം കേട്ടവേരാ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനെ കാലം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ.
തകപ്പൻ ചത്തവേരാളെ എത്തുകേം അവറാത്തുക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിനതുവോലെ മകനും ഉടയാക്ക് പുടിച്ചവേരാക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ.
തെയ്വമെ ആരും ഒരുനാളും കണ്ടതില്ലെ; ഒണ്ണാ തകപ്പനുക്ക് പക്കത്തിൽ ഇരുക്കിനെ മകനാനെ തെയ്വം മട്ടുംതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തിരുക്കിനത്.
അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”
അവൻ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു വെൺ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയെ; മഞ്ചീൽ നുൺ, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ. ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ; ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒണ്ണെ ഒരു ചത്തം ഒണ്ടായെ.
എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ; മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.
പിന്നെ ഉരുമൻ അവനെ ഒരു ഊയൻ മലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഉലകത്തിലെ എല്ലാ രാച്ചമാം അത്തിലെ മകത്തമാം കാട്ടി കൊടുത്തെ.