26 ഏൻ അവറാത്തുക്ക് നിന്നെ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുത്തിരുക്കിനെ. നിനക്ക് എൻകാലൊള്ളെ ആത്തിരം അവറളിലാകേക്കും ഏനേ അവറളിലാകേക്കും ഇനീം അവറാത്തുക്ക് നിന്നെ ഏൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കും.”
ഏൻ അവറളിലും നീ എന്നേത്തിലുമാനെ; നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ ഒണ്ണും നീ എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുന്തതുവോലെ അവറകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനയൊണ്ണും ഉലകത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവറെ ഒത്തുമേൽ തികഞ്ചിവരിളത്തുക്കുചൂട്ടിതാൻ.”
നീ ഇം ഉലകത്തിൽ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാക്ക് ഏൻ നിന്നെ വെളിപ്പടുത്തി ഇരുക്കിനെ. അവറെ നിൻ ആളുകയായിരുന്തെ; നീ അവറളെ എനക്ക് തരുകേം അവറെ നിൻ വശനമെ പാലിക്കുകേം ചെയ്യെ.
തകപ്പൻ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുക്കിനെ; നിങ്കെ എൻ ആത്തിരത്തിൽ പിശയ്ക്കോണും.
“ഏൻ നിൻ നാമമെ എൻ ഉടപ്പുറവികകാൽ ചൊല്ലും; മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് ഏൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തും.
ഏൻ നിങ്കളെ ഇനിയിരുന്ത് പണ്ണക്കാറാ ഒൺ വുളിയാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ ഒരു പണ്ണക്കാറനുക്ക് ഉടയാ എശമാനൻ എന്തെ ചെയ്കേക്ക് പോനെ ഒൺ തിക്കിനാത്തെ; അത്തുക്ക് പകറം ഏൻ നിങ്കളെ ഇണങ്കരുകാട് ഒൺ വുളിച്ചിരുക്കിനെ; ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുൺ പടിച്ചതെല്ലാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തിരുക്കിനെ.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലും നിങ്കെ എന്നിലും ഏൻ നിങ്കളിലുംതാൻ ഒൺ അന്നാളേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
എന്നിലേ പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ഏനും നിങ്കളിൽ ഇരുക്കും; മുന്തിരി വള്ളീൽ ചേന്തിരാതെ കൊപ്പുകാട്ടുക്ക് തൻബാട്ടിലേ കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; അതുവോലെ ഏനും മത്തും ചേന്തിരാതെ നിങ്കാക്ക് കനി കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
ഇം മറുമം വലിയത്; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഏൻ ചൊന്നത് കിരിശ്ത്തുവാം ശവയാം പത്തിതാൻ.
എന്തൊണ്ണാ നങ്കെ അവൻ ഉടമ്പിലെ അവയവങ്കാട് താനേ?
അത്തുക്ക് ഏശു, “എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻ ഏളവനും എൻ പേച്ച് വാത്തെ പാലിക്കും; അതുനാലെ എൻ തകപ്പൻ അവൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കും; എങ്കെ അവൻകാൽ പോയ് അവനും മത്തും ഇരുക്കുകേം ചെയ്യും.
ഏൻ എനക്കുചൂട്ടി മകിമെ തേടിനതില്ലെ; ഒണ്ണാ അതെ തേടിനെ ഒരാ ഒണ്ട്; അവൻ നായാതിപതിതാൻ.
തെയ്വത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനവൻ തെയ്വമും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ. തെയ്വമും അവനും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം നങ്കാക്ക് തന്തെ തെയ്വ ആത്തുമാവിനാലെ തെയ്വം നങ്കളിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകും.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്ത് ഉടയാ പിന്നിയത്തിൽ നങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചുണയാം നല്ലെ ആശയാം തരിനെ നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ, പരിച്ചേതനെ ഏത്താ ഒണ്ണോ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്താ ഒണ്ണോ, രോശമൊള്ളായൊണ്ണോ രോശം നാത്തായൊണ്ണോ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ; കിരിശ്ത്തുതാൻ എല്ലാരേത്തിലും എല്ലാമാനത്.
കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കാക്ക് കൂട്ടായ്മെ ഒള്ളതുനാലെ എല്ലാം തികഞ്ചെ പിശപ്പെ തന്തിരുക്കിനെ. അവൻതാൻ വാനത്തിലെ ചക്കിതികാട്ടിലെ അതികാരങ്കാട്ടുക്കും പൂമീലെ എല്ലാ അതികാരങ്കാട്ടുക്കും തലവൻ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കുചൂട്ടി അവൻ വച്ചിരുന്തെ മേൻമയാനതും മകത്തമാനതുമാനെ ഇം മറുമം ഉടയാ ആളുകേക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തെയ്വം തീരുമാനമിട്ടെ; ഇം രകശിയം നിങ്കളിലൊള്ളെ കിരിശ്ത്തുവേതാൻ; അവൻ മട്ടുംതാൻ നങ്കെ മകത്തത്തുക്കൊള്ളെ ഒരേയൊരു ആശെ.
നമ്പിക്കേൽ കിരിശ്ത്തു നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ ഇരുക്കോണുമൊണ്ണും ആത്തിരത്തിൽ നേരുമയോടേം ഉറപ്പോടേം നിങ്കെ പിശയ്ക്കോണുമൊണ്ണും വായാതിനെ.
എന്തൊണ്ണാ ഉടയാക്ക് പുടിച്ചെ മകനിൽ നങ്കാക്ക് മത്തം തന്തെ ഇം എപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇരക്കം നാലെ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലോണും.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഏൻ എന്നമേ കുരിശീൽ തറയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; ഇനി ഏനില്ലെ പിശയ്ക്കിനത് കിരിശ്ത്തു താൻ എന്നേത്തിൽ പിശയ്ക്കിനത്; ഇപ്പണേലെ എൻ പിശപ്പ് എനക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്താളും എന്നെ ആത്തിരത്തോടെ അരുവണച്ചിരുക്കിനവനുമാനെ തെയ്വ മകനിലെ നമ്പിക്കേൽ താൻ.
ഉടമ്പ് ഒണ്ണൊണ്ണാലും അത്തിൽ അവയവങ്കാട് പലതുമൊണ്ട്. അതുവോലെ അവയവങ്കാട് പലതൊണ്ണാലും ഉടമ്പ് ഒൺതാൻ. ഇതുവോലതാൻ കിരിശ്ത്തുവും.
നിങ്കളോ തെയ്വംനാലെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഇരുക്കിനെ. “പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ആകേക്ക് അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി അറിവും നീതീം ചുത്തമാകലും വീണ്ടെടുപ്പുമായെ.
ആരെല്ലാം കിരിശ്ത്തുവിൽ പിശയ്ക്കിനതോ അവറയെല്ലാം പാപത്തുക്ക് കാരണമാനെ ആശകാടെ നാതിനാതയായ്ക്കി തെയ്വത്തിലെ നീതീക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കോണും.
എൻ കറിയെ തിന്നുകേം എൻ ഇലത്തമെ കുടിയ്ക്കേം ചെയ്യിനവനെല്ലാം എന്നിലും ഏൻ അവനിലും ഇരുക്കും.
എന്തൊണ്ണാ നീ എനക്ക് തന്തെ വശനം ഏൻ അവറാത്തുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം അവറെ അതെ ഏത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യെ; ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാൽ നുൺ വന്തെ ഒണ്ണും നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒണ്ണും അവറെ നമ്പി ഇരുക്കിനെ.