19 അവറളും ചത്തിയത്തിൽ ചുത്തമാകിളത്തുക്ക് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഏനും എന്നമേ ചുത്തമാക്കിനെ.
ചുത്തമാക്കിനാളുക്കും ചുത്തമാനവേരാക്കും എല്ലാം ഒരാതാൻ തകപ്പൻ; അതുനാലതാൻ ഏശു അവറളെ ഉടപ്പുറവികെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് വെക്കക്കേട് നിനയാത്തത്.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
ചത്തിയത്തിൽ അവറളെ ചുത്തമാക്കോണുമേ; നിൻ വശനം ചത്തിയമാനെ.
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തുഏശുവുനാലെ കിടയ്ക്കിനെ രച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് താൻ ഏൻ ഇതുകാടയെല്ലാം പൊറുക്കിനത്.
തെയ്വം നങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത് ചുത്തം കെട്ടിരുപ്പേക്ക് നാത്തെ ചുത്തമാക്കേക്കുചൂട്ടിതാൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കം എന്തൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അപ്പുറാണികയായിരുന്തെ നിങ്കളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരായാക്കേക്കുചൂട്ടി ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവനാനെ അവൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പുറാണിയായെ.
ഇതെല്ലാം നിങ്കെ നൽമേക്കും കനേമാളുകേക്ക് ഇരക്കം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകത്തത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളിൽ നുൺ നണ്ണി നുറഞ്ച് കവീകേക്കും ഇടയാകും.
അകനയായാ ഉലകമെ പടച്ചനാളിലിരുന്ത് കിരിശ്ത്തു പലെ തടവേം ചാകവേണ്ടിയിരുന്തെ. ഒണ്ണാ അവൻ കടശികാലത്തിൽ പാപെ പരികാരത്തുക്ക് ഉടയാളമേ ഒരേയൊരു തടവെ ആകമായ് കൊടുത്തെ.
തെയ്വ മകനെ മാനം കെടുത്തുകേം നങ്കളെ ചുത്തമായ്ക്കെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തമെ കെട്ടതൊൺ നിനയ്ക്കുകേം നങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടിയെ ചുത്തമാനെ ആത്തുമാവെ മാനം കെടുത്തുകേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എത്തിനെ വലിയെ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ.
പശേ നീമത്തിലിരുന്തൊണ്ണാ മുട്ടൻ ആട്ടിലേം കാളേലേം ഇലത്തമും പെട്ടെ മാട്ടുകുഞ്ചിയെ കരിച്ചെ ചാമ്പലാം കളങ്കമായവേരാ ഉടമ്പുക്ക് തേയ്ക്കിനതുനാലെ അവറാത്തിലെ ഉടമ്പെ ചുത്തമാക്കിനതൊണ്ണാ
മുതേലെ ഉടമ്പടീം നിലവിൽ വന്തത് ചീവാതികാട്ടിലെ ഇലത്തത്തിൽ താൻ.
അകനയൊണ്ണാ തകപ്പൻ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ എന്നെ ‘ഏൻ തെയ്വ മകൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ നീ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ഒൺ ചൊല്ലി നിങ്കെ എന്നെ കുത്തമെ ചൊന്നതീ?
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പണേ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുക്കിനെ.
ഒരാ ഉടയാ ഇണങ്കനുക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കൊടുക്കിനത്തിലും വലിയെ ആത്തിരം ആരുക്കും ഇല്ലെ.
ഏൻ വായാതിനത് ചേരാക്കുചൂട്ടി മട്ടുമില്ലെ. ചേരെ വാക്കെ കേട്ട് എന്നെ നമ്പുകേക്കൊള്ളവേരാക്കുചൂട്ടീം താൻ.
ഏൻ നിങ്കളെ പെരുമപ്പടുത്തി തീത്തോശുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്തിൽ നിങ്കെ എന്നെ വെക്കം കെടുത്തതില്ലെ; എങ്കെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചത്തിയമായ് ഇരുന്തതുവോലെ തീത്തോശുകാൽ നിങ്കളെ പെരുമപ്പടുത്തി ചൊല്ലിയതും ചത്തിയം താൻ ഒൺ തെളിഞ്ചിരുക്കിനെ.
അം നല്ലെ ചേതിനാലയൊള്ളെ എല്ലാ നൽകിരകമും ഇം പൂമി നാട്ടിലെല്ലാം പരന്തതുവോലെ നിങ്കകാലും വന്ത് ചേന്തെ; നിങ്കെ തെയ്വ ഇരക്കം മെച്ചക്കമാ കേട്ടറിഞ്ചനാ ഇരുന്ത് നിങ്കെ ഉളപ്പുക്ക് മാത്തം വരുത്തിയതുവോലെ വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കനേം മാത്തം വരുത്തുകേം അത് അവറളിൽ കനേകമായ് വളന്തും വരിനെ.
ഇം ആശയോടെ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം കിരിശ്ത്തു ചുത്തമാനവനായ് ഇരുക്കിനവോലെ ഉടവനമാം ചുത്തമായ് കാക്കിനെ.
കുഞ്ചിക്കാടേ, നങ്കെ വാക്കിലും നാക്കിലും അല്ലെ, മെച്ചക്കമാ ഒവ്വൊരു കാരിയമെ ചെയ്യിനത്തിലും ചത്തിയത്തിലും താൻ ആത്തിരം ഇരുക്കിളത്.