15 തകപ്പനുക്കൊള്ളതെല്ലാം എനക്കൊള്ളതാൻ; അതുനാലതാൻ, ‘അവൻ എനക്കൊള്ളത്തിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തരും’ ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത്.”
എനക്കൊള്ളതെല്ലാം നിനക്കൊള്ളതാൻ നിനക്കൊള്ളതെല്ലാം എനക്കൊള്ളതുമാനെ; അവറനാലെ ഏൻ മകത്തപ്പട്ടുമിരുക്കിനെ.
തകപ്പൻ മകനിൽ പിരിയപ്പട്ട് മുച്ചൂടാം അവൻ കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ; മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.
അവനുക്ക് ഒള്ളതുകാട് മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കിളത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമൊണ്ടായെ.
അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”
ഏശു അവറകാക്ക് പോയ്; “മേലോകത്തിലേം പൂമീലേം അതികാരങ്കാടെ ബൂറാ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
തകപ്പൻ എല്ലാത്തിലേം അതികാരമെ തനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണും താൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തായൊണ്ണും ഇനി തെയ്വത്തുകാക്കേ തിരുമ്പി പോകും ഒണ്ണും ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായിരുന്തെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് വേണ്ടതാനെ എല്ലാ കുണമും കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പിൽ താനേ ഇരുക്കിനത്.
നീ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് നീ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനുക്കുംമേൽ ഒള്ളെ അതികാരമെ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
പുത്തിയും അറിവും ഒണ്ണെ എല്ലാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമും കിരിശ്ത്തുവിൽ നുൺതാൻ വരിനത്.
എൻ കൽപ്പനകാടെ ഏത്തെടുത്ത് അതെ പാലിക്കിനവേരാതാൻ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുക്കിനവേരാ; എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ എൻ തകപ്പൻ ആത്തിരമായിരുക്കും; അതുവോലെ ഏനും അവനും ആത്തിരമോടിരുന്ത് അവൻ എന്നമേ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കും.”