14 എൻ കൽപ്പനകാടെ നിങ്കെ പാലിച്ചാ നിങ്കെ എൻ ഇണങ്കരാകും.
മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്യിനവൻ ആരോ അവറതാൻ എൻ തങ്കമാരും തമ്പീം തള്ളേമാനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ കൽപ്പനേലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനതാൻ തെയ്‌വത്തുകാൽ ഒളെള ആത്തിരം; അവൻ കൽപ്പനെ പാലിപ്പേക്ക് കൂടാത്തതില്ലെ.
“അകനെ അബുറാകാം തെയ്‌വമെ നമ്പിയെ. അതുനാലെ തെയ്‌വം അവനെ നീതിമാനായ് കണക്കായ്‌ക്കെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ വാക്ക് അകനെ നടമായെ. അതുമട്ടുമേയല്ലെ അവ്വാൾക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ ഇണങ്കൻ ഒണ്ണെ പേരും കിടയ്‌പ്പേക്കായെ.
എൻ കൽപ്പനകാടെ ഏത്തെടുത്ത് അതെ പാലിക്കിനവേരാതാൻ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുക്കിനവേരാ; എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ എൻ തകപ്പൻ ആത്തിരമായിരുക്കും; അതുവോലെ ഏനും അവനും ആത്തിരമോടിരുന്ത് അവൻ എന്നമേ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കും.”
പിന്നേം ഏശു, “നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമോടെ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ എൻ കൽപ്പനകാടെ പാലിക്കും.
എൻ ഇണങ്കരേ, ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലട്ടെ, നിങ്കളെ കൊൽനെ ആളുകളെ പേടിയാതേൻ; എന്തൊണ്ണാ പിന്നെ ഒണ്ണും അവറാത്തുക്കു ചെയ്‌കേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഇതെല്ലാം നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേം അതെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യാ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.
പിന്നെ ഏശുവിലെ തളെള അങ്കിളെ വേലക്കാറാകാൽ, “അവൻ നിങ്കകാൽ എന്തയൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയാ അതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ നുൺ മണ്ണതൊണ്ണും നിങ്കകാക്ക് തിരുമ്പി വരുമൊണ്ണും ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതാനേ? നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനെ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാനവോളെ പിരിയമോറുവനായെ; എന്തൊണ്ണാ തകപ്പൻ എന്നക്കാട്ടീം വലിയവൻ.
