3 തകപ്പൻ എല്ലാത്തിലേം അതികാരമെ തനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണും താൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തായൊണ്ണും ഇനി തെയ്വത്തുകാക്കേ തിരുമ്പി പോകും ഒണ്ണും ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായിരുന്തെ.
തകപ്പൻ മകനിൽ പിരിയപ്പട്ട് മുച്ചൂടാം അവൻ കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ; മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഇം കടശികാലത്തിൽ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നങ്കകാക്ക് കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം ഉലകമെ ബൂറാ അം മകൻനാലെ പടയ്ക്കുകേം അം മകനെ എല്ലാത്തുക്കും അവകാശിയാക്കീം വച്ചിരുക്കിനെ.
നീ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് നീ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനുക്കുംമേൽ ഒള്ളെ അതികാരമെ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
ഏശു അവറാത്തുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വം നിങ്കെ തകപ്പനൊണ്ണാ നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമായിരുപ്പനായെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തിരുക്കിനെ; ഏൻ എൻ വിരുപ്പത്തിൽ വന്തതില്ലെ. അവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടതാൻ.
ഏശു അവറകാക്ക് പോയ്; “മേലോകത്തിലേം പൂമീലേം അതികാരങ്കാടെ ബൂറാ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
“തെയ്വം മുച്ചൂടാം അവൻ കാൽക്കീശിൽ ആയ്ക്കിരുക്കിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ? എല്ലാതാം ഒൺ ചൊല്ലിയാ തെയ്വമെ വുടെ എല്ലാം ഒൺതാൻ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
പെശകാ പെരുനാളുക്ക് കിട്ടതട്ടയായവോളെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്കൊള്ളെ നേരമായേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ, അവൻ ഉലകത്തിൽ തനക്ക് ഒള്ളവേരാളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തവോലെ കടശിവരേക്ക് അവറളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തെ.
അന്നേരം ഏശു, “ഏൻ ഇനി കൊഞ്ചനേരം മട്ടുംതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും; അതോഞ്ച് എന്നെ കടത്തി വുട്ടാകാക്ക് തിരുമ്പി മണ്ടും.
ഒണ്ണാ ഏൻ അവൻകാൽ നുൺ വന്തതുനാലേം അവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടതുനാലേം എനക്ക് അവനെ തിക്കിനൊള്ളെ” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തവനാനെ മനിശൻ മകൻ അല്ലാതെ ആരും മേലോകത്തുക്ക് ഓറി പോയതില്ലെ.
തെയ്വമെ ആരും ഒരുനാളും കണ്ടതില്ലെ; ഒണ്ണാ തകപ്പനുക്ക് പക്കത്തിൽ ഇരുക്കിനെ മകനാനെ തെയ്വം മട്ടുംതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തിരുക്കിനത്.
അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക്, “ഏൻ എന്നചൊല്ലിയേ ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊന്നത് ചത്തിയംതാൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും എടേക്കു പോനതൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കോ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും ഏൻ ഏടേക്കു പോനതൊണ്ണും തിക്കിലെ.