41 കനേകം ആളുകെ അവൻകാക്ക് വന്തെ, “ഓകന്നാൻ അടകാളമൊണ്ണും ചെയ്യതില്ലെ, ഒണ്ണാലും ഇവനെചൊല്ലി ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചത്തിയംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ഇതെ ഉടയാളിലെ മുതെ അടകാളമായ് കെലീലേലെ കാനാവിൽ വച്ച് ചെയ്യെ; അവൻ അങ്ക് വച്ചി ഉടയാളിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ശിശിയരുകാട് അവനിൽ നമ്പുകേം ചെയ്യെ.
എനക്ക് പുറകോടേ വരിനവൻ അവൻതാൻ; അവൻ ചെരുപ്പിലെ വാറെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.
ഒരുനാ ഏശു കെന്നശരേത്ത് തേക്കത്തിലെ കരേകത്തിൽ നുണ്ണവോളെ മാനടവൻ തെയ്വ വശനമെ കോപ്പേക്ക് അവനുക്ക് ചുത്തും ഇടുങ്കി പുടുങ്കി നുണ്ണെ.
അവനെ കണ്ടതും “എല്ലാരും നിന്നെ തേടിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“നിച്ചമാ അത് രാട്ടിപിരാട്ടിനെ ഓകന്നാൻതാൻ; അവൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ; അതുനാലതാൻ അരിശുകമാനെ ഇം ചക്കിതികാട് അവനിൽ ഉറങ്കിനത്” ഒൺ ഉടയാ ഏവലാളികകാൽ ചൊല്ലിയെ.