4 അവൻ തനക്ക് ഒള്ളതുകാടയെല്ലാം പുറത്തുക്ക് കൊണ്ടേയോഞ്ച് അത്തുക്ക് മില്ലോടേ പോനെ; ആടുകാട്ടുക്ക് അവനിലെ ഒച്ചേ തിക്കിനൊള്ളനാലെ അതുകാട് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോനെ.
ഇം ആട്ടുകൊട്ടിലിൽ പടാത്തെ വോറേ ആടുകാടും എനക്കൊളെള; അതുകാടാം ഏൻ കൂട്ടി കുടക്കിളതാൻ; അതുകാടും എൻ ഒച്ചെ കോക്കും; അകനെ ഒരു ആട്ടുകൂട്ടമും ഒരു ഇടയനും ആകും.
എന്നെ പരിശുരുക്കിനവൻ എനക്ക് പുറകോട് വരട്ടെ; ഏൻ ഏടെ ഇരുക്കിനതോ അവ്വിടത്തിൽ എന്നെ പരിശുരുക്കിനാളും ഇരുക്കും; എന്നെ പരിശുരുക്കിനവനെ എൻ തകപ്പൻ മാനിക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം പീലാത്തോശ് അവൻകാൽ, “നീ രാശാവുതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ രാശാവുതാൻ ഒൺ നീ ചൊല്ലിയത് നിച്ചം താൻ; ചത്തിയത്തുക്ക് ശാച്ചിയമെ ചൊൽകേക്കുതാൻ ഏൻ പുറന്തതും ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തതും; ചത്തിയത്തിൽ നിക്കിനവേരായെല്ലാം എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്കുതാനെ തെയ്വം നിങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്. എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കറുമമടഞ്ചതാനെ; അവൻ പിശച്ചതുവോലെ പിശയ്ക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് ഇതെല്ലാം കാട്ടി തന്ത് പോയിരുക്കിനെ.
നോയ്ക്കി നടത്തുകേക്ക് നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനവേരാകാൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കുനാത്തെ അവറെ എകനെ പിശയ്ക്കോണുമൊൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനതൊ അകനെ നിങ്കെ പിശച്ച് കാട്ടോണും.
കിരിശ്ത്തു പിശച്ചതുവോലെ ഏനും പിശയ്ക്കിനെ; നിങ്കളും ഏൻവോലെ പിശേനിൻ.
എനക്ക് മിന്നേ വന്തവേരായെല്ലാം കളുക്കറും കളവാണികളുംതാൻ; ഒണ്ണാ ആടുകാട് അവറെ പേച്ചെ കോളാപ്പോയെ.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “ഒരാ എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത്, ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.
മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും വലിയെ പൂയാരിയായെ ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി നങ്കാക്ക് മിന്നേയേ അക്ക് പോയിരുക്കിനെ.
നിങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമാനെ മക്കെ ആനതുനാലെ നിങ്കളും അവനവോലെ ആവേക്ക് നോക്കോണും.
മണവാട്ടി മണവാളനുക്ക് ഒള്ളാതാൻ; മണവാളനിലെ ഇണങ്കനോ കിട്ടെ നുൺ മണവാളൻ കുരവുടിനതെ കേട്ട് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറിനെ; ഇകനെ എൻ പിരിയം നടമായേയെ.
ഏൻ നിങ്കാക്ക് ചെയ്യതുവോലെ നിങ്കളും ചെയ്കേക്ക് ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഒരു പാടമെ കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഉടയാ ഉടമ്പിൽ കറുമമെ ഏത്തെടുത്തതുനാലെ നിങ്കളും അകനയേതാൻ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മനശൊള്ളവേരാ ആയിരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ ഏശു കറുമമടഞ്ചതുവോലെ കറുമമടേനവൻ ആരും ഒരുനാളും പാപമെ ചെയ്യാത്ത്.
അവനുക്ക് വാതൽ കാവൽക്കാറൻ വാതലെ തുറന്ത് കൊടുക്കും; ആടുകാട് അവനിലെ ഒച്ചേ കോക്കുകേം ചെയ്യിനെ; അവൻ ഉടയാ ആടുകാടെ പേരെ ചൊല്ലി വുളിച്ച് കൊണ്ടോനെ.
ഒണ്ണാ വോറാളുകളിലെ ഒച്ചേ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ അവറെ തിക്കിനാത്തവനുക്ക് പുറകോടേ പോകാത്ത്; അത്തുക്ക് പകറം അവറകാൽ നുൺ ഓടിമണ്ടും.”
എൻ ആടുകാട് എൻ ചത്തമെ കോക്കിനെ; എനക്ക് അതുകാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; അതുകാട് എനക്ക് പുറകോടേം വരിനെ.