43 പിത്തുനാ ഏശു കെലീലാവുക്ക് പോകേക്ക് പയണപ്പട്ടവോളെ പിലിപ്പോശെ കണ്ടെ; ഏശു അവൻകാക്ക് “എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ വുളിച്ചെ.
അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ് അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, എങ്കാക്ക് തകപ്പനെ കാട്ടി തരോണും; എങ്കാക്ക് അത് മട്ടും മതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അങ്ക് നുൺ പോയവോളെ മത്തായി ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ കരമെ പിരിക്കിനാൻ ഇരുക്കിനതെ കണ്ടെ. “എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ അവനെ വുളിച്ചെ. അവൻ എന്തി ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അവറെ കെലീലാവിലെ ബെത്ശയിതാക്കാറനാനെ പിലിപ്പോശുകാക്ക് പോയ്, “എശമാനനേ, എങ്കാക്ക് ഏശുവെ കാൺമ്പേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മുതെ തെയ്വം നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തനാലെ നങ്കളും ആത്തിരത്തിലിരുക്കിനെ.
മനിശെ മാനടവൻകാട് ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ കണ്ടോൺ ഏശു പിലിപ്പോശുകാക്ക്, “ചേരാക്ക് തിൻബച്ചൂട്ടി ഏടെ ഇരുന്ത് തീനെ കൊടുക്കും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ നേടി എടുത്തേയതൊണ്ണോ തികഞ്ചവനായെ ഒണ്ണോ ഏൻ നിനയ്ക്കിനതില്ലെ; ഏൻ എകനെ ആകോണും ഒൺ കിരിശ്ത്തു ഏശു ആശിക്കിനതോ അകത്തെ ആളാകേക്ക് ഏനും ചരിയാനത്തിൽ തുമ്പപ്പടിനെ മട്ടുംതാൻ.
ഇതെല്ലാം നടന്തത് ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടിയിരുന്തെ ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോടൊള്ളെ ബെതാനിയിൽ താൻ.
അറന്തുപോയയാളെ തേടി കണ്ടു പുടിച്ച് കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ മനിശൻ മകൻ വന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിലിപ്പോശ്, ബെർത്തലോമായി, തോമശ്, കരമെ പിരിക്കിനെ മത്തായി, അൽപായി മകനാനെ ആക്കോവ്, തത്തായി,
അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ് ഏശുവുകാൽ, “ഇരുനൂറു വെള്ളി അണകാട്ടുക്ക് അപ്പമെ വായ്ങ്കാലും ഒവ്വൊരാക്കും ഒരുത്തിനെ ഒരുത്തിനയായി കൊടുക്കേക്കുകൂടി പേരാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിത്തുനാ ഓകന്നാൻ പിന്നേം ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഇരണ്ടാളും മത്തും അങ്ക് നുണ്ണവോളെ,
ഓകന്നാൻ തടങ്കലിൽ ആയേയതൊൺ കേട്ടാലെ ഏശു കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര് ചത്തവേരാ ചത്തവേരാളെ പൂത്തിടട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
അന്തിരയോശിലേം പത്തിരോശിലേം പട്ടണമാനെ ബെത്ശയിതാവിൽ നുൺ ഒളളാ താൻ പിലിപ്പോശ്.
ഏശു ഇതെ ഉടയാളിലെ മുതെ അടകാളമായ് കെലീലേലെ കാനാവിൽ വച്ച് ചെയ്യെ; അവൻ അങ്ക് വച്ചി ഉടയാളിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ശിശിയരുകാട് അവനിൽ നമ്പുകേം ചെയ്യെ.
ഇകനെ അവൻ ചൊല്ലിയതെ അം ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാടും കേട്ടവോളെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.