Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ആക്കോവ് 2:5 - പുതുവൻ ചേതി

5 എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഇതെ നന്തി കോളിൻ, ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളെ അപ്പുറാണികയാനെ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഏശുവെ നമ്പി ഇരുന്ത് തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് വലിയവേരാ ആയി ഇരുപ്പേക്കു താൻ തെയ്‌വം അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്. അത് മട്ടുമേയില്ലെ തെയ്‌വത്തുകാൽ ആത്തിരമായിരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ കൊടുക്കുമൊൺ ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ രാച്ചമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടീം താൻ അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത് ഒൺ തിക്കിനാത്തതീ?

Gade chapit la Kopi




ആക്കോവ് 2:5
54 Referans Kwoze  

തെയ്‌വം വേണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; തെയ്‌വ രാച്ചം അവറാത്തുക്കൊള്ളതുതാൻ.


പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരെ നോയ്‌ക്കി ചൊല്ലിയത്, “അപ്പുറാണികയാനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്കൊള്ളത്.


നിങ്കെ കറുമമാം പഞ്ചപട്ടിണിയാം എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. ഒണ്ണാലും നിങ്കെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരാതാൻ. എകൂതരല്ലയൊണ്ണാലും തങ്കെ എകൂതരുതാൻ ഒൺ ചൊന്നെ ഉരുമൻ കൂട്ടക്കാറാ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കുത്തമെ ചൊന്നതാം തിക്കിനൊള്ളെ.


നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ ഇരക്കം എന്തൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അപ്പുറാണികയായിരുന്തെ നിങ്കളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരായാക്കേക്കുചൂട്ടി ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവനാനെ അവൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പുറാണിയായെ.


തെയ്‌വത്തുക്ക് പിരിയമൊള്ളെ കാരിയമെ ചെയ്യാതെ ഉടയാക്കേ ചമ്പാരിച്ചു കൂട്ടിനവനുക്ക് വരിനെ വിനെ ഇകനതാൻ ആകും.”


അകനെ നമ്പിക്കയാനെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളതുകാടുവോലെ നാത്തെ നാശമാകാത്തതും അശുകാത്തതും തിളക്കം മയ്‌ങ്കി പോകാത്തതുമാനെ ഒരു അവകാശം മേലോകത്തിൽ ചൂതാനമാ വച്ചിരുക്കിനെ.


ചോതനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ; ഇം ചോതനകാട്ടിൽ അകപ്പട്ട് പോകാതെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പായ് നിക്കിനവനുക്ക് തെയ്‌വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരെ ബൊകുമാനമായ് കൊടുക്കും. അം ഉശിരെ തെയ്‌വം ഉടയാളെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാൻ.


കിരിശ്‌ത്തുവുക്കുചൂട്ടി കറുമം ഏൽക്കിനത് മിശ്‌രേമിലെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമക്കാട്ടി നല്ലതൊൺ മോശെ നിനച്ച് തെയ്‌വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ കൂലീക്ക് അവൻ കാത്ത് ഇരുന്തെ.


കൊഞ്ചെ ആട്ടിൻ കൂട്ടമേ നിങ്കെ പേടിയാതേൻ. നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വം ഉടയാ രാച്ചമെ നിങ്കാക്ക് തരുവെ പിരിയപ്പട്ടിരുക്കിനെ.


“തെയ്‌വത്തുകാൽ ആത്തിരമായിരുക്കിനവനുക്ക് ഒരിയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനത് എന്തൊൺ ഒരു മനിശനും കണ്ടിരുക്കിനതുമില്ലെ, ഒരു മനിശനുക്കും കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനതുമില്ലെ, ഒരു മനിശൻ മനശീലും അത് തോണതുമില്ലെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?


പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്‌വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.


വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഇത് അവകാശമായ് കിടയ്‌ക്കും; ഏൻ അവനുക്ക് തെയ്‌വമും അവൻ എനക്ക് മകനുമായിരുക്കും.


ഏശുവെ നമ്പുനെ വശിതി നാത്താളെ തെയ്‌വം വലിയവനായ് വിലമതിക്കിനനാലെ അവൻ അത്തിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ.


ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.


എങ്കെ കവലപ്പടിനവേരാ ഒണ്ണാലും എപ്പണും പിരിയമടേനെ; എങ്കെ അപ്പുറാണികെ ഒണ്ണാലും കനേംവേരാളെ ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കിനെ; ഒണ്ണും നാത്തവനൊണ്ണാലും കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാം എങ്കാക്ക് ഒള്ളെ.


നീ ചൊത്തൊള്ളാ ആളത്തുക്ക് തീയിൽ ഊതി ചുത്തമായ്‌ക്കെ തങ്കമാം നിൻ വെക്കം വെളിവാകാതെ മറഞ്ചിരുക്കിളത്തുക്ക് ഇടുവെ വെള്ളെ തുണിയാം നിനക്ക് പാരുവെ കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്ക് കണ്ണുക്ക് എളുതുവെ കൺ മശിയാം എൻകാൽനുൺ വിലേക്ക് വാങ്കുവെ ഏൻ നിൻകാൽ പുത്തിയെ ചൊന്നെ.


നൽമെ ചെയ്‌വേക്കും നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്യിനത്തിൽ ചമ്പാത്തക്കാറൻ ആകേക്കും തങ്കാക്കൊള്ളതെ മനശിരക്കത്തോടെ പങ്കുകേക്കും അവറാത്തുക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുക്കോണും.


അത്തുക്ക് അബുറാകാം, “മകനേ, നീ ഉശിരോടിരുന്തെ കാലത്തിൽ നിനക്ക് നൽമേം അതുവോലെ ലാശരുക്ക് തിൻമേം കിടച്ചെ ഒൺ നീ നിനച്ചോകോണും; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഇങ്ക് നിമതി അടേനെ; നീയോ അങ്ക് കറുമമടേനെ.


ഇകനെ ചെയ്യാ നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിക്കിനെ രാച്ചത്തുക്ക് മെതുവാ പോകാം.


കരുത്താവ് എനക്ക് എല്ലാ തിശനാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടിലിരുന്തും വുടുതലെ തന്ത് ഉടയാ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുക്കും; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.


ഇതെല്ലാം തെയ്‌വം നീതിയോടെ നായം വിതിക്കും ഒണ്ണത്തുക്ക് തെളിവാനെ. അകനെ നിങ്കളെ കറുമമടേകേക്ക് ഇടയാക്കിനെ തെയ്‌വ രാച്ചത്തുക്ക് നിങ്കെ ഓയ്‌ക്കമാനവേരാളുമാകും.


തെയ്‌വ മക്കളിൽ ഏൻ അപ്പുറാണി ഒണ്ണിരുന്താലും കിരിശ്‌ത്തുവുകാലെ എണ്ണി തിട്ടമാക്കുകേക്ക് കൂടാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമപത്തിയൊള്ളെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ പതവിയെ തെയ്‌വം എനക്ക് തന്തെ.


നങ്കെ തെയ്‌വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?


അം അപ്പുറാണിയാനെ മനിശൻ ചത്തവോളെ തെയ്‌വ തൂതരുകാട് വന്ത് അവനെ അബുറാകാമിലെ കൊടുക്കുക്ക് കൊണ്ടേയെ. അം പണക്കാറനാനെ മനിശനുമേ ചത്ത് ചാവെ മടേൽ പൂക്കുകേം ചെയ്യെ.


അതുനാലെ ഏശുവെ നമ്പുനെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കയാരും ഉടവനമേ വഞ്ചനേൽ അകപ്പടുത്താതേൻ.


അവൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആശെ എന്തൊണ്ണും തെയ്‌വ മക്കകാൽ നങ്കാക്കൊള്ളെ പങ്കിലെ മകിമേലെ വിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും ഏൻ വായാതിനെ.


ഇതെല്ലാം നിങ്കെ നൽമേക്കും കനേമാളുകേക്ക് ഇരക്കം കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കും അകനെ തെയ്‌വ മകത്തത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളിൽ നുൺ നണ്ണി നുറഞ്ച് കവീകേക്കും ഇടയാകും.


“ഏളതൊണ്ണാലും അതികാരികളോ പരീശരുകാടോ അവനേത്തിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനതീ?


എൻ തകപ്പൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിലെ അതികാരമെ എനക്ക് നീമിച്ച് തന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കാക്ക് അതികാരമെ നീമിച്ച് തരിനെ.


പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ നിങ്കെ വിനയമാ കേട്ടോകോണും.


അത്തുക്ക് തേവാനോശ് ചൊല്ലിയത്, അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, തായ് തന്തേരുകളേ, ഇതെ കോളിൻ, നങ്കെ വലിയെ വലിയോരാനെ അബുറാകാം കാരാൻ ഒണ്ണാനുക്കു വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ മെശപ്പെത്താമിയാവിൽ ഇരുന്തവോളെ, വലിയെ വലിയവനാനെ തെയ്‌വം അവനുക്ക് വെളിവായ്,


എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഏൻ ചൊന്നതെ കോളിൻ. വോറെ ഒള്ളവേരാ ചൊന്നെ തെയ്‌വ വശനമെ കോപ്പേക്ക് നല്ലെ മനശൊള്ളവേരായായും തിശനാത്തെ കാരിയമെ കുരവുട്ടു നടപ്പേക്ക് എമ്പടാത്തവേരായായും തിടുക്കൊൺ കിരുക്കോറാത്തവേരായായും ഇരിൻ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite