23 കിരിശ്ത്തു ശവേക്ക് തലയായ് ഇരുക്കിനവോലെ ആൺ പുള്ളെ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് തലയായ് ഇരുക്കിനെ. അവൻ താൻ ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേ രച്ചിക്കിനതും.
അവൻ ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്ക് തലയാനെ; എല്ലാത്തിലേം മുതമുതെ ആളും അവൻ താൻ; അവൻ എല്ലാത്തുക്കും മീതേ മുയ്ക്കമാനവനാളത്തുക്കുചൂട്ടി ചത്തവേരാളിൽനുൺ മുതെ ഉശിരോറി എന്തി വന്താളും താൻ.
അത്തുക്ക് പകറം ആത്തിരത്തിലെ ചത്തിയമെ പാലിച്ച് തലയാനെ കിരിശ്ത്തുവോലെ എല്ലാത്തിലും നങ്കെ വളറുകേക്ക് ഇടയാകും.
മട്ടുമില്ലെ ചാവിൽ നുൺ തെയ്വം ഉശിരേത്തിയവനും വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ വുടുവിക്കിനവനുമാനെ അവൻ മകൻ ഏശു മേലോകത്തിൽ നുൺ വരിനത് നിങ്കെ കാത്തിരുക്കിനതചൊല്ലീം അവറെ എല്ലാരും ചൊന്നെ.
അവറെ ഒരു പുതുവൻ പാട്ടെ പാടിയെ, “പൊത്തകമെ വാങ്കേക്കും മുത്തിരേ തിടയ്പ്പേക്കും നീ ഓയ്ക്കമാനവൻ; നീ അറുക്കപ്പട്ട് നിൻ ഇലത്തത്തിൽ എല്ലാ കൂട്ടക്കാറാളിൽ നുണ്ണും പാശക്കാറാളിൽ നുണ്ണും വർളാട്ടിൽ നുണ്ണും ചാതികാട്ടിൽ നുണ്ണുമൊള്ളെ ആളുകളെ തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി വിലേക്ക് വാങ്കുകേം
“തീൻ വകുത്തുക്കും വകുറ് തീനുക്കും” ഒൺ ചിലവേരാ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഇതുകാടെ ഇരണ്ടാം നാതയായ്ക്കാകും. ഉടമ്പ് തിശകെട്ടെ കിടത്തേക്ക് ഒള്ളതില്ലെ; ഉടമ്പ് കരുത്താവിലെ വേലേക്കൊള്ളതാൻ. കരുത്താവ് നങ്കെ ഉടമ്പുക്ക് തേവയാനതയെല്ലാം തരിനെ.
നിങ്കെ ഉടവനുടവനാം തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനെ മാനടവനാം ചൂതാനമാ വച്ചിരിൻ; തെയ്വം ഉടയാ മകൻ ഇലത്തത്തിൽ വായ്ങ്കെ തെയ്വ ശവേ കൊൺ നടക്കിനവേരായായ് ഇരിൻ.
അതുനാലെ ശവെ കിരിശ്ത്തുവുകാൽ അമന്താടി ഇരുക്കിനവോലെ പെണ്ണാകാടും ഉടവനുടവൻ ആണാകാട്ടുകാൽ എല്ലാ കാരിയത്തിലും അമന്താടി ഇരുക്കോണും.
നങ്കെ പിരിയപ്പട്ട് തികിളിച്ച് അവനുക്ക് മകത്തമെ കൊടുക്കിളെ; കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കലിയാണം വന്തേയെ അവനുക്ക് ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ ഉളന്താരിച്ചീം ഉടയാളമേ ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ.