36 ഓപ്പാവൊണ്ണെ തേശത്തിൽ പെട്ടമാൻ ഒൺ ചൊന്നെ തവീതാവ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ കരുത്താവെ നമ്പി പിശച്ചിരുന്തെ; അവെ എപ്പണും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്കേം താനതറുമമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്മാളും താൻ.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.
നീ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് എല്ലാത്തിലും അവറാത്തുക്ക് വശികാട്ടിയായ് ഇരുക്കോണും. ചത്തിയമായും കെവുനത്തോടേം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
നിങ്കളെ ഉടയാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കൊള്ളെ നിലേൽ എല്ലാ നൽമകാട്ടിലും തികന്തവേരായാക്കുകേം അവനുക്ക് പിരിയമാനതെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാലെ നങ്കളിൽ നുറവേത്തുകേം ചെയ്യട്ടെ; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
പടുവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യും തൂക്കാലിച്ചിയേരുക്ക് അവറെ ഇളുവെട്ട് ഇരുക്കിനവോളെ ഉതവിയെ ചെയ്യും ഉലകത്തിലെ കളങ്കത്തിൽ എമ്പട്ടോകാതെ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേം ചെയ്യിനാതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ചുത്തമാനവനും നല്ലെ നീതിയൊള്ളവനുമാനെ ചാമിക്കാറൻ.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ കയ്വേലയാ കരുവപ്പുടിച്ചു വുട്ടവേരാ താൻ നങ്കെ; ഇതെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി തെയ്വം അതെ മിന്നമേ ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ.
അവൻ എൻകാക്ക് ‘കൊറുനല്ലിയോശേ, നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ടേയെ; നീ താനതറുമമെ കൊടുക്കിനതാം കണ്ടിരുക്കിനെ.
പുള്ളെ കുട്ടികളെ നല്ലെ ചൊല്ലിൽ വളത്തീം വിരുന്താളികേക്ക് ഏവലെ എടുത്തും കൂരേൽ വരിനെ തെയ്വ വേലക്കാറാ കാലെ കശുവീം കറുമമടേനവേരാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യിനാളുമാകോണും. ഇകനെ നല്ലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്യിനാളമട്ടും താൻ തൂക്കാലിച്ചി കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടുകേക്ക്.
മെച്ചക്കമാ മക്കതോനിയാവിലെ എല്ലാ പണ്ണേലുമൊള്ളെ തെയ്വമെ നമ്പുനവേരാളെ നിങ്കെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്തെ; അതുനാലെ നിങ്കെ അതക്കാട്ടി ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒൺ എങ്കെ നിങ്കകാൽ കെഞ്ചി കോക്കിനെ.
തെയ്വ മകത്തത്തുക്കും അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിളത്തുക്കുംചൂട്ടി ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നല്ലെ കുണമൊള്ളവേരാളായ് നുറഞ്ചുവരോണുമൊൺ ഏൻ വായാതിനെ.
നിങ്കെ കനേമായ് കനി കായ്ക്കിനവോളെ നിങ്കെ എൻ ശിശിയരുകാടാനെ; അകനെ എൻ തകപ്പൻ മകത്തപ്പടിനെ.
ഏൻ മുന്തിരി വള്ളീം നിങ്കെ അത്തിലെ കൊപ്പുകാടും താൻ; ഒരാ എന്നിലും ഏൻ അവനിലും ചേന്ത് ഇരുന്താ അവൻ കനേകമായ് കനി കായ്ക്കും; എന്നെ വുട്ട് നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
അകനെ കരുത്താവിലെ പിരിയത്തിൽ പിശച്ചും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനെ നിലമേൽ എപ്പണും ചെയ്യവച്ചും എല്ലാ നല്ലെ കാരിയമാം ചെയ് തെയ്വത്തിലെ അറിവിൽ വളറുകേക്ക് നിങ്കാക്കാകും.
ലുത്തെ ഓപ്പാവുക്ക് കിട്ടനാലെ പത്തിരോശ് അങ്ക് ഇരുക്കിനെ ഒണ്ണെ ചേതി ഓപ്പാവ്ല ശിശിയരുക്ക് കേൾവി പട്ടെ. “നീ വേമാ എങ്കകാക്കു വരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിക്കൂട്ടി വരുകേക്ക് ഇരണ്ട് ചേതിക്കാറാളെ കടത്തിവുട്ടെ.
ഇം ചേതി ഓപ്പേലിരുന്തെ എല്ലാ മാനടവനുക്കും വെളിവായെ, അകനെ കനേംവേരാ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തെ.
അങ്ക് നടന്തെ എല്ലാ കാരിയമാം ചൊല്ലി അവറളെ ഓപ്പേക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
അവറളെ അണ്ണേക്ക് അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ പിത്തുനാ അവറളും മത്തും പത്തിരോശ് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ; ഓപ്പേൽ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കവച്ചവേരാളിൽ ചിലരളും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
“ഏൻ ഓപ്പാവ് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിലെ കൂരേൽ വായാതികിട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു തറുശനമെ കണ്ടെ; നാലുകോടാം കെട്ടി ഉറയ്ക്കെ വലിയെ കിടിയം വോലെ ഒരു ഏനം വാനത്തിൽ നുൺ എൻകാക്ക് വന്തെ.
ഉടയാ കൂരേൽ ഒരു തൂതൻ വന്ത് നിക്കിനതെ അവൻ കണ്ടെ ഒണ്ണും നീ ഓപ്പേക്ക് ആളവുട്ട് പത്തിരോശ് ഒൺ വോറേ പേര് ഇരുക്കിനെ ശീമോനെ വുളിച്ചെട് ഒണ്ണും.
അകനയേതാൻ ഇരണ്ടായിരം പൊൻ പണം കിടച്ചെ പണ്ണക്കാറനും വോറേ ഇരണ്ടായിരം പൊൻ പണമകൂടി ചുരച്ചെ.