34 കങ്കാണി പിലിപ്പോശുകാക്ക്, “പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ആരളചൊല്ലിനേ ചൊന്നത്? ഉടയാളയോ ഇല്ലെ വോറൊള്ളാളയോ ഒൺ എനക്ക് ചൊല്ലി തരോണും” ഒണ്ണെ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “എങ്കാക്ക് വിളക്കമാനവോലെ ഇം കതേലെ പൊരുളെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു മാനടവൻകാടെ കടത്തി വുട്ടോൺ കൂരേൽ വന്തവോളെ, ഉടയാ ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് പോയ്, “കണ്ടയുശത്തിലെ കളേലെ കതേ വെളിവായ്ക്കി തരാമീ” ഒൺ കേട്ടെ.
അവൻ പോയവോളെ എത്തിയോപ്പിയാവ് രാച്ചത്തില രാശാത്തി ഏവൽക്കാറൻ ശണ്ടനെ കണ്ടെ. അവൻ അം രാച്ചത്തില രാശകൊട്ടാരത്തിലെ ചൊത്തെ കാക്കുമെ മുയ്ക്കമാനെ കങ്കാണിതാൻ.
അവൻ എളിമയോടെ ഇരുന്തപ്പണും അവനുക്ക് നീതി കിടച്ചതില്ലെ. അവൻ വർളാടെചൊല്ലി ആര് ചൊല്ലും? പൂമീൽ നുൺ അവൻ ഉശിരെ എടുത്താനതാനേ”
പിലിപ്പോശ് ഇം തെയ്വ വശനമപ്പേരേത്തി അവൻകാക്ക് ഏശുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കെ.